De Tempel van de Witte Wolken.

Lieve mensen,

Hartelijke groeten vanuit een lenteachtig Beijing. Vandaag is het onze rustdag. Een dag waarop we zullen wassen en kleine reparaties zullen verrichten aan onze uitrusting. Ook een dag om even naar de rest van ons reisschema te kijken. Gisteren hebben we onze reis naar India geboekt. Over 1,5 week zullen we met China Airways vanuit Beijing naar New Dehli vliegen, de hoofdstad van India. We hadden de keus uit twee vluchten. 's Nachts aankomen met een rechtstreekse vlucht of een overstapvlucht. We hebben voor de eerste optie gekozen. Het hotel heeft de tickets voor ons geregeld zodat wij gisterenmiddag nog tijd hadden voor een uitstapje naar de dierentuin van Beijing. Maar daar gaat dit verslag niet over. Over de reuze panda's meer in een volgende verslag.

Nee, vandaag willen we verslag doen van ons uitstapje, een dag eerder, naar de Tempel van de Witte Wolken, een tempel die het hart vormt van de Taoistische traditie in China. Beijing Bai Yuan Guan wordt deze tempel ook wel genoemd , de hoofdtempel van de Drie Voorouderlijke tempels van de Quan Zhen Taoistische traditie. De traditie van de complete realiteit. In dit verslag willen we niet te gedetailleerd ingaan op het Taoisme en haar tradities maar af en toe ontkomen we niet aan een korte toelichting op gebruikte termen.

Op weg naar de tempel nemen we eerst de verkeerde kant van de metro uitgang. De verkeerde richting kiezen op de kaart heeft ons al eerder bijna de das omgedaan. Dan komt Marianne met haar ontdekking: de Chinezen kijken vanuit de Zuidpool en wij vanuit de Noordpool. We moeten de kaart dus anders lezen.

We zijn niet de enigen die onderweg zijn. Veel vrolijke Chinezen zijn onderweg naar hun Spring Festival uitje. Onderweg naar de tempel worden we aangesproken door een oudere Chinese man. Waar we naar toe willen en of hij ons kan helpen. Van het een komt het ander en hij brengt ons een heel eind in de richting van de tempel. Ja hij is weleens in Nederland geweest, in de jaren '80, in Den Haag en Amsterdam . Dan nemen we afscheid en vervolgen onze weg op eigen gelegenheid. Als we er bijna zijn worden we aangesproken door wierookverkopers. Ze proberen ons wierook in onze maag te splitsen in combinatie met kaartjes voor de tempel. Het gaat op een onplezierige manier en uiteindelijk weten we ons los te maken van de verkopers. De weg naar het tempelterrein is vrolijk versierd met vlaggetjes en rode lampionnen. Deze tempel heeft ook een lentefestival. Boffen wij even. Maar we hebben geen kaartjes om de tempel binnen te komen. Het gebied rondom de tempel is volledig afgezet door het Chinese volksleger en de kaartjes loketten zijn gesloten. Bij de ingang laat echter een vriendelijke soldaat ons zonder kaartjes binnen. Wat we dan zien overtreft alles. Een prachtig aangekleed tempel terrein, overal Taoistische priesters en mensen die bij de diverse tempeltjes met hun religieuze praktijk bezig zijn.

Op het terrein staan verschillende reusachtige wierookbranders waar je wierook kunt offeren nadat je van te voren je wensen en zegeningen hebt uitgesproken voor jezelf. We besluiten dit dan ook te doen. Voor een behouden en gezonde thuiskomst en voor het welzijn van familie en vrienden alsmede voor ons projekt Bewegingswerkplaats de Blauwe Draak.

Op het tempelterrein kun je verder de Chinese Zodiac bewonderen en aanraken voor voorspoed en geluk. Ook een grote Drakenpot is present die je kunt aanraken voor het aspect geluk. Verder Shen Te, een beeld dat een kruising vormt van verschillende hoefdierachtigen zoals muilezel en paard. Veel mensen raken dit beeld aan om van hun ziektes bevrijd te worden.

Het tempelcomplex is reusachtig en bevat diverse kleine tempels gewijd aan verschillende voorouders en thema's. Zo is er een hal gewijd aan Taiji de zogenaamde San Qing , hier vind je de heiligen die het TAO belichamen en die de 3 fasen van de vorming van het universum vertegenwoordigen.

Het belangrijkste boek binnen het Taoisme is de DAO De JING het is geschreven door de mystieke filosoof Laozi. Verder is het Taoisme een realistisch religie die het echte leven omarmt en die o.m. als uitgangspunt heeft dat iedereen in staat is om een goede gezondheid te bereiken en te behouden waardoor Longvity, lang leven, mogelijk is.

De eerder genoemde DAO De JING is een boek dat het hele leven bestrijkt : filosofie, geschiedenis, ethiek en het cultiveren van geest. Het is een verfijnd en tijdloos boek met een immense waarde voor de mensheid.

Op het terrein heerst een vrolijke ingetogen drukte. We krijgen van een taoistische priester een boekje over de tempel en een paar Italianen zetten ons samen op de foto. Ook zien we de winterse Tao tuin van de priesters en vinden we muurinscripties van de theorie van het Innerlijk land. Een theorie die behandeld is tijdens onze Qigong opleiding in Nederland. Het zal de meesten van jullie niets zeggen maar voor ons is het bezoek aan deze tempel van onschatbare waarde. Aan onze Taiji vrienden in Nederland zeggen we dan ook : als je in Beijing bent moet je hier beslist heengaan.

Tot slot kijk vooral naar onze foto's beelden zeggen meer dan woorden. Er zitten deze keer prachtige unieke foto's bij.

Vanuit Beijing,

een lentegroet en voorspoed.

Maurice & Marianne.

Ontsnapt aan een houten kont.

Lieve mensen,

Het is hier nu ochtend en we hebben ons ontbijt achter de rug en ons vergaderuurtje. Ja, vergaderen is ook als je op reis bent af en toe nodig. Ondertussen horen we op de achtergrond nog steeds het vuurwerk. Alhoewel inmiddels veel minder heftig is het nog steeds niet gestopt. Afgelopen zaterdag de nacht van het Chinees nieuwjaar konden we vanuit ons hotelraam een schitterende vuurwerk show meemaken. In Nederland zie je zoiets niet. Ondertussen zond de Chinese televisie een mega show uit met artiesten uit heel China.

Afgelopen zondag zijn we naar het Tian' Anmen plein geweest. Een reusachtig plein met ondermeer het mausoleum van Mao, de Verboden Stad en het gebouw van het Chinese Volkscongres. Een hele ervaring om daar rond te lopen. Je kent de beelden wel van de televisie maar het is toch anders als je er daadwerkelijk bent. Op het plein lopen voornamelijk Chinezen uit andere gebieden rond. Het is immers Spring Festival en dat duurt nog wel even. Overal in de stad zijn dan ook Fancy Fairs bij tempels. We hopen er nog een te bezoeken want zoals we op de Chinese televisie zagen zijn ze erg kleurig en vrolijk. Hier wemelt het van zulke festivals.

We hebben overigens besloten om niet naar Shanghai te gaan. Dit heeft te maken met het Spring Festival. Het is zo goed als onmogelijk om in Shanghai te komen met de trein. De enige plaatsen die beschikbaar waren zijn plaatsen in een gewone Chinese trein met houten zittingen. Ruim 9 uur in de trein dan kweek je een houten kont. Daar zijn we dus aan ontsnapt.

Bovendien heeft Shanghai op dit moment weinig toegevoegde waarde voor ons. We kunnen van hieruit ook naar New Dehli in India vliegen. Het hotel heeft een service waarbij ze onze vliegtickets regelen. Altijd aan te raden hier om dat kaarten bemachtigen voor vervoer met trein en vliegtuig een aparte techniek vereist. Bovendien kost het zeer veel tijd als je het zelf moet doen. Speciaal in deze tijd waarin milioenen en milioenen Chinezen onderweg zijn.

Vliegen dus vanuit Beijing. Bovendien is hier nog genoeg te zien . Het is een interessante stad waar je zomaar niet uitgekeken bent. Als we hier vertrekken zijn we alles bij elkaar toch 1 maand en 5 dagen in China geweest. Voor de eerste keer is dat niet slecht en we zeggen tegen elkaar dat we het niet ingewikkelder moeten maken als het makkelijk kan.

Verder willen we onze overtollige, warme kleding, opsturen naar Nederland. Dit kunnen we hier ook regelen. Langzamerhand kunnen we onze reisbagage niet meer versleutelen. Toch een klein wonder dat dat tot nu toe allemaal gelukt is.

Ondertussen begint het hier langzaam lente te worden. Het wordt warmer, er komen meer knoppen en de eerste bloesem is al te zien in het straatbeeld. Naarmate we meer naar het zuiden reizen zullen we naar steeds warmere klimaat zones reizen. We zijn nu 6,5 maand onderweg en genieten nog steeds iedere dag van deze onvoorstelbare reis die ons tot nu zoveel gebracht heeft.

Wist je dat in China 1.3 biljoen mensen wonen waarvan er 300 miljoen basketbal spelen. Evenveel als het aantal inwoners in de USA. We blijven ons verbazen.

Vanuit Beijing,

lieve groeten.

Maurice & Marianne,

Beijing: aan de vooravond van het Chinees nieuwjaar.

Lieve mensen,

Afgelopen woensdag zijn we 's middags aangekomen in Beijing, de hoofdstad van China. Met de express trein van de Chinese spoorwegen zijn we vanuit Changchun ongeveer 1000 km naar het zuiden gereisd in 6 uur tijd. De avond tevoren hebben we nog hartelijk afscheid genomen van Master Zhang en enige van zijn studenten. Als we na een voorspoedige reis aankomen op het station van Beijing treffen we daar een enorme mensen massa aan die allemaal op weg zijn naar de trein. Het Chinees nieuwjaar staat op dat moment over enige dagen op het punt te beginnen. We nemen de taxi naar het Noord Oosten van de stad, ongeveer een half uur. De taxi prijs is aan de pittige kant zoals in alle hoofdsteden maar we zijn allang blij dat we meteen naar het hotel kunnen komen.

Weer een erg comfortabel hotel maar de communicatie met de hotel receptioniste verloopt moeizaam. Steenkolen Engels en er moet weer iemand geroepen worden die beter Engels spreekt. Hadden we maar Chinees moeten leren .

Op het moment dat dit verslag geschreven wordt zijn we dan eindelijk bijgekomen van de training en van de vermoeiende reis. Gisteren en vandaag hebben we de omgeving verkend van het hotel. We zitten hier in het gebied waar de Olympische Spelen in 2008 gehouden zijn.Een groot deel van de oude woonwijken die er voor die tijd waren zijn inmiddels afgebroken maar zo her en der kun je nog zien hoe het geweest is. Ze hebben toch niet alles gesloopt. Terwijl we lopen door dit gedeelte van Beijing zijn we op zoek naar de metro. Na een flinke wandeling hebben we de metro niet kunnen vinden. Wel bussen in overvloed, fietsers die over keurig aangelegde fietspaden rijden en vreemdsoortige karretjes op wielen die van alles kunnen vervoeren. Ook overal vuurwerk winkels en kinderen die met pakken vuurwerk over straat lopen om dit later af te schieten. Er wordt hier vuurwerk verkocht dat in Nederland al lang streng verboden is. Het knallen is al begonnen, enorme vuurwerk bombardementen met siervuurwerk en voetzoekers. Dit vuurwerk bombardement zal zijn hoogtepunt bereiken 5 dagen na het Nieuwjaar dat morgen gevierd gaat worden. Ondertussen wordt hier de westerse datum aanduiding gehanteerd. Morgen is het officieel 2010 voor de Chinezen. Een rare paradox.

In het hotel is het rustig. Zakenlieden en andere reizigers zijn thuis bij familie of bij vrienden. Overdag worden er bij tempels fancyfairs gehouden en je ziet veel mensen met pakjes lopen die als kadootjes weggegeven zullen worden, Wij houden ons intussen gedeisd. Misschien worden er vanuit het hotel nog dingen georganiseerd morgenavond.

Wij zijn in ieder geval van plan naar de Chinese muur te gaan, daar schijnt het vanwege nieuwjaar erg rustig te zijn .

Ondertussen knalt en dondert het om ons heen. We zijn nog van plan het nodige te gaan zien hier. Ook zijn we blij van de druk van onze training verlost te zijn. Overigens hebben we daar erg van genoten. Maar nu zijn we weer vrij om onze eigen gang te gaan.

Jullie horen nog van ons,

Happy Chinese New Year,

Xinnian hao !

Het mysterie van het Bagua boek.

Lieve mensen,

We staan aan de vooravond van onze reis naar Beijing. Het is hier nog steeds erg koud maar dat maakt allemaal niets meer uit, we verplaatsen ons toch voornamelijk met de taxi en af en toe nemen we de bus. De bus kost hier 10 cent per rit en de taxi is vanaf 5 Yuan , ongeveer 45 cent. Dit is veiliger dan jezelf verplaatsen over de met ijs bedekte straten. Gisteren hebben we met Master Zhang, na de ochtend training, onze laatste uitstapjes en bezoeken gehad. Eerst zijn we naar een Chinees ziekenhuis geweest voor traditionele Chinese geneeskunde om een Tui Na behandeling te krijgen voor onze nek, schouders en rug. Het ziekenhuis waar we naar toe gaan behoort tot de top van de Chinese TCM ziekenhuizen. Als we binnenkomen worden we verwelkomd door dokter Wang, een specialist op het gebied van traditionele geneeskunde (TCM) Deze voormalige chirurg is tevens het hoofd van dit speciale departement. In China neemt TCM op de universiteiten een evenwaardige plaats in naast de moderne geneeskunde. In de behandelkamer is het niet zo rustig als je verwacht. Mensen lopen in en uit voor de behandelingen en Dr. Wang praat ,terwijl hij de behandeling doet ,met mensen in zijn omgeving. In de behandelkamer staan 2 massage tafels en Marianne en Maurice worden 1 voor 1 behandeld door Dr. Wang. De behandeling is werkelijk keihard. Dr. Wang gaat met zijn vingertopppen die van staal lijken diep in onze meridiaan punten. Hoofd, onderrug en benen worden grondig onderhanden genomen. Na 45 minuten is deze beproeving voorbij. Aankleden en naar buiten. Op weg naar de Woe-Sjoe winkel om enkele Taiji gerelateerde aankopen te doen.

De Woe-Sjoe winkel is speciaal voor ons vandaag geopend. Zwaarden in alle soorten en maten, Taiji pakken en schoenen. Waaiers voor de waaiervorm. Kortom dit is een echt paradijs voor wie met dit soort dingen bezig is. De winkel zelf is een donker hol meer een opslagruimte.We kunnen onze kont dan ook nauwelijks keren . Maar wat een spullen. We zien een Bagua zwaard wat veel weg heeft van een groot piraten zwaard. Master Zhang heeft er ook een en beoefend dit in een Bagua zwaard vorm. We besluiten om twee waaiers te kopen voor als we in de toekomst een waaiervorm willen aanleren. Marianne krijgt de waaier met de beschilderde draak er op, een uniek exemplaar en Maurice krijgt een effen rode waaier. Dan nog schoenen. Voor Maurice moet speciaal gezocht worden naar zijn maat. Maat 47 in Westerse maten 45. Het laatste exemplaar, de Chinezen lachen als ze de schoenen zien. Dan nog kwasten voor onze zwaarden in Nederland. Tot slot krijgen we een kaartje voor als we online speciale dingen willen bestellen.

Dan gaan we naar de Bagua meester van Master Zhang. Met de bus naar een campus van de Jilin universiteit. Daar woont de 79 jarige Shifu met zijn vrouw. De Shifu zelf is ziek maar wil ons toch ontvangen. Wat dan volgt is werkelijk 1 van de meest bijzondere ontmoetingen op deze reis. De vrouw van de Shifu doet open. Een piepkleine gerimpelde vrouw met een prachtige lach en algehele uitstraling. Marianne wordt begroet als een lang verloren gewaande vriendin.Dan worden we in de kleine woonkamer binnen geleid. Op de rand van het bed, in een gewatteerde jas zit de Shifu. ( leraar-vader). Het moment dat we de kamer binnenlopen worden we omringd door het stralende licht dat 79 jarige Shifu uitzend. De ruimte zindert van de energie. De Shifu is een prachtige oude man met een enorme geestelijke kracht. We voelen ons meteen op ons gemak bij hem. De Shifu stelt enkele vragen aan ons. Waar we vandaan komen ,hoe oud we zijn, wat we beroepsmatig doen en welke Taiji we beoefenen. Dan begint Master Zhang over het Bagua boek van de Liang stijl Bagua. Hij zegt tegen zijn leraar: we zijn 5 boekhandels in Changchun afgelopen en hebben het boek niet meer kunnen vinden. De Shifu lacht. ja zegt hij de laatste 3 boeken zijn bij mij. Ik heb opdracht gegeven ze te brengen. Ik geef Maurice en Marianne een boek. Ze zijn gisteren met Liang stijl Bagua begonnen.

Dan krijgen we onze Chinese namen. De Shifu pakt het boek en schrijft ze samen met een opdracht gericht aan ons voor in het boek. Maurice moet bij de Shifu staan als deze de opdracht in het boek schrijft. A beautifull memory for you zegt Master Zhang. De Shifu overhandigt het boek aan ons. Zijn ogen weerspiegelen de oneindige wolken,de eeuwen vliegen voorbij. We worden opgenomen in de Liang school van de Bagua. Daarna wordt er gepraat over Bagua.Maurice moet de begin houding voordoen en krijgt de correctie van de Shifu. Als jullie hier zijn als het warmer is gaan we naar het park zegt hij dan kunnen jullie oefenen terwijl ik aanwijzigingen geef. Ondertussen krijgen we thee ingeschonken uit een theepotje met een beweegbaar draken kopje. Uiteindelijk wordt het tijd om te gaan. We worden uitgezwaaid door de vrouw van de Shifu.

En vandaag, ja vandaag is het onze laatste dag. Vanmorgen hebben we de Hun Yuan Taiji Cannon Fist vorm nog een keer doorgelopen. Een nabespreking gehad en hebben we onze certificaten gekregen van Master Zhang. Verder wordt de rest van ons verblijf in China nog met ons doorgelopen. Vanavond krijgen we nog een afscheids diner met de inner circle van de school van Master Zhang. We horen er nu bij.

Alles bij elkaar is het bijna niet te beschrijven wat er de afgelopen 14 dagen gebeurd is. Het is voor ons een prachtige tijd geweest en heeft ons op het gebied van Taiji, Qigong en Bagua veel opgeleverd. Maar vooral zijn we geraakt door de warme gastvrijheid en openheid van de Chinezen.

Tot vanuit Beijing

en zoals de Chinezen zeggen,

When you go move slow.

Lieve groeten,

Maurice en Marianne.

De beer is los !

Lieve mensen,

Met op de achtergrond de eerste vuurwerkoefeningen van de Chinezen een hartelijke groet vanuit Changchun in Jilin. 14 februari is het dan zover het Chinese nieuwjaar komt er aan. In bredere context word het hier Spring Festival genoemd. De tijd van het jaar waarin de Chinezen zich massaal verplaatsen onderweg naar de plaats waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Gelukkig hebben we via het hotel kaartjes voor de trein naar Beijing kunnen bemachtigen en een hotel kunnen reserveren van de hotel groep waar het hotel waar we nu zijn deel van uit maakt. We maken het goed momenteel maar hebben het de afgelopen dagen erg druk gehad met de training, die zeer intensief is, en met allerhande uitstapjes en sociale verplichtingen. Ook hebben we wat perikelen gehad met geld pinnen. De pinautomaat in het hotel had namelijk wel geld afgeschreven van onze rekening maar we hadden geen geld uit de automaat gekregen. Gelukkig hebben we dit met hulp van een van de hotel managers kunnen recht trekken, maar het vraagt wel veel energie. De communicatie met de Chinezen is trouwens een verhaal apart. Vaak begrijpen ze iets heel anders dan wat je bedoeld. Dus eenvoudig Engels en alles 2 keer navragen of het goed overgekomen is.

Momenteel hebben we even een kleine pauze in onze training. Inmiddels hebben we de 38 Cannonfist vorm die we aan het instuderen zijn helemaal doorlopen. Een klein wonder noemt Master Zhang dit. In Frankrijk waren de studenten maar in staat om de helft van deze lange gecompliceerde vorm in te studeren. Nu is het een kwestie van herhalen.We hopen dat als we in Nederland zijn dat deze vorm erin gebeiteld zit. Master Zhang is trouwens een erg goede en inspirerende leraar die naast de praktische informatie ons de laatste instructies geeft met betrekking tot het Hun Yuan Taiji systeem in Beijing. De komende dagen zullen we nog Taiji Ruler Qigong krijgen en Bagua Zhang. Eveneens zullen we opnamen maken van Master Zhang die de 38 Cannon Fist doet. Dit om ons studiemateriaal te geven voor onderweg. Ook hopen we in Beijing Grootmeester Feng te ontmoeten, de leraar van leraren en de meester van alle Hun Yuan meesters. Meester Feng is 1 van de laatste oude Taiji tijgers die nog in leven is.

De laatste dagen hebben we ook een aantal bezoeken afgelegd hier in de plaats. Allereerst zijn we naar de Taiji school geweest van Mevrouw Xue. In deze school komen in de ochtend, zeer vroeg, een grote groep oudere mensen samen om diverse Taiji vormen en stijlen te beoefenen.De oudste beoefenaar is 80. We krijgen demonstraties te zien en we moeten samen ook de Hun Yuan 24 demonstreren. Ook wordt aan Maurice gevraagd om een Yang stijl demonstratie te geven. Alhowel dat lang geleden is dat hij deze beoefend heeft gaat het wonder boven wonder goed. De Chinezen zijn verbaasd : waar hebben we dit allemaal geleerd ,in Nederland ?

Marianne maakt meteen een hartelijk contact met de Chinese vrouwen en we worden uitgenodigd om de volgende keer wanneer we hier zijn mee te komen trainen.Wat verder op in de week gaan we naar een andere Taiji school. Dit is een plaatselijke Hun Yuan Taiji school en de vrouw die deze school leid is een meester die samen met Master Zhang in Beijing gestudeerd heeft. Weer meedraaien met de Hun Yuan 24 en dan volgen er demonstraties. De Chinese vrouwelijke meester geeft een breed zwaard demonstratie en Master Zhang laat zich ook niet onbetuigd. De 38 en een lang zwaard demonstratie. Te gek gewoon. Ook hier worden we weer uitgenodigd om mee te komen trainen bij ons volgende bezoek.

Oh ja voordat we het vergeten we zijn ook nog naar een Chinees theater geweest in de avonduren. Beroemd in de eigen provincie. Samen met onze begeleider Mr.Shi gaan we op weg.De taxi chauffeur weet de weg niet dus we komen laat aan. De zaal zit al vol. Er ren Zhuan zoals deze theatervorm genoemd wordt staat dicht bij het Westerse Vaudeville en revue theater. Ja, het is echt zo we hebben de Chinese Corry van Gorp gezien. Het theater zelf is een combinatie van opera, dans, zang, sketches, acrobatiek, kostuumwisselingen en jongleurskunsten. Hardstikke leuk om te zien en we verstaan er natuurlijk geen biet van . Maar dat geeft niet. We klappen vrolijk mee met de Chinezen.

Een volgend hoogtepunt in de categorie uitstapjes is een bezoek aan een Educatie centrum, het kinderdagverblijf dat wij een bezoek brengen maakt hier deel van uit. We worden opgewacht door een delegatie leidsters en het hoofd van het dagverblijf. We krijgen een rondleiding en wonen een muzieklesje van peuters bij en een Engelse taalles van kleuters. Als duidelijk wordt dat Maurice ook in deze sector werkt bij een grote Nederlandse Kinderopvang organisatie krijgt het bezoek een extra dimensie. Uitwisselings programma wordt er geroepen van beide kanten. De Chinezen zien het wel zitten. Het contact met de kinderen is erg vrolijk en ontroerend. Ze zijn erg nieuwsgierig en komen ook spontaan naar ons toe. Bij de muziekles doen we mee.Op het einde van het bezoek komt de onderwijs pedagoog van het district er ook nog bij. We krijgen uitleg over de visie en Maurice wordt gevraagd een toespraakje te houden dat de verzamelde leidsters kan inspireren. Ondertussen denk je wel: oh dat wordt weer extra werk naar mijn eigen organisatie toe. Foto's en een verslag, misschien meer, het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. We worden naar de auto gebracht. Wie weet dat we ze in de toekomst nog zien.

Ondertussen begint het te tollen van alle indrukken. De volgende dag gaan we op weg naar een belangenorganisatie voor gehandicapten in ChangChun. De mevrouw die deze organistatie leidt is erg bekend in China en zelf ook gehandicapt. Wat volgt is een uiteenzetting van wat zij en haar organisatie allemaal doen. Wij vertellen wat we weten over de gehandicapte zorg in Nederland. Ook praten we over aangepaste voorzieningen die in Nederland voor mensen met een beperking beschikbaar zijn. Daar is ze in geinteresseerd. Of we foto's willen opsturen van deze voorzieningen als we terug zijn in Nederland. Natuurlijk, hoe kunnen we dit weigeren. Net als in het kinderdagverblijf, alweer geschenken. We doen een kleine donatie want ze moeten het zonder de steun van de overheid stellen.

Alsof het allemaal nog niet genoeg is hebben we nog een uitstapje naar het Keizerlijke paleis van Puyi, de laatste keizer van China . Puyi was een marionet van de Japanse regering in het door hen bezette Mantsoerije. We zien de kamers waar hij gewoond heeft met zijn familie en bekijken een tentoonstelling over zijn leven. Nee hij is niet voor het vuurpeleton geweest. de toenmalige Chinese premier Zhou en Lai besloot hem te laten heropvoeden. Nadat hij dit stadium doorlopen had leefde hij als gewoon burger in China. We genieten van het uitstapje, zeer interessant allemaal. Als we teruggaan hebben we moeite een taxi aan te houden maar uiteindelijk bereiken we veilig ons hotel.

Gisteravond hebben na een vermoeiende dag nog een Chinese massage voor fitness gehad. Master Zhang heeft ons meegenomen naar een massage instituut waar ze daarin gespecialiseerd zijn. een aparte ervaring. We komen verfrist terug in ons hotel.

Hier in Changchun is het trouwens net het wilde Westen, roekeloos rijdende auto's, geen verkeerslichten, overal ijs, half opengebroken straten. De laatste 10 jaar is deze stad pas in ontwikkeling. Van agrarisch, groen gebied tot industrie -en onderwijsstad . Alles moet hier ineens, het lijkt wel Nederland in de jaren 50 / 60 van de vorige eeuw alleen een graadje erger. Maar nog niet alle Chinezen zijn gewend aan de nieuwe ontwikkelingen en pas verworven welvaart. Onwennig lopen ze nog door supermarkten en vergapen zich aan alles wat ze zien. Als onderstroom is echter de traditie nog aanwezig. Bijvoorbeeld het branden van vuurtjes op straat voor de overleden familie leden. Het is een fascinerende mix van oud en nieuw.

Nu dat was het weer, we hebben een selectie gemaakt van de vele foto's die we genomen hebben, maar die komen iets later, want we gaan eerst eten, anders is het de hond in de pot.

Over eten gesproken, ze eten hier echt alles, bijvoorbeeld brulkikker, we blijven ons verbazen.

Lieve groeten,

6 maanden onderweg,

Maurice & Marianne.

De grote sneeuwman van Changsun.

Lieve mensen,

Nihao, vanuit Changsun China, woensdag 27 februari zijn we hier om 10 uur in de avond aangekomen na een bizarre tocht. Oorspronkelijk zouden we rond half twee in de middag al hier hebben moeten zijn maar het vliegveld van Changsun was compleet ondergesneeuwd. De grote sneeuwman had toegeslagen. Dit betekende dat we in Incheon, Korea een paar uur moesten wachten in afwachting of onze vlucht door zou gaan Uiteindelijk hebben de Chinezen het sein op groen gezet en konden we vertrekken met de Airbus van China Southern Airlines. We moesten hoog in de wolken vliegen wat het was allemaal mist en ijs in de lagere luchtlagen. Vlak voordat we zouden landen kwam de mededeling van de crew dat we niet konden landen in Changsun en dat we moesten uitwijken naar Yanli, een vliegveld een paar honderd kilometer van Changsun, het weer was weer omgeslagen. Vanuit de lucht zien we Yanli liggen, wat is het geval. Yanli is een vliegbasis van het Chinese rode leger. Overal camouflage tenten, luchtspiegelingen die verdwijnen als de wind. De Chinezen zijn de meesters van de camouflage. Het ziet er uit als een gewoon vliegveld, maar dat is schijn. Het vliegveld en de ruimtes daarbinnen is volledig afgezet door het Chinese leger en binnen moeten we onze bagage ophalen en gaan we door diverse controles heen. Ondertussen weten we niet wat er allemaal gaat gebeuren. Maurice belt Master Zhang die iemand heeft geregeld om ons op te halen in Changsun. In Changsun weet niemand iets. Dan komt het signaal van de Chinezen dat we opnieuw met onze bagage moeten gaan inchecken. We kunnen weg. Weer controles en bodyscans door de grenswacht. Dan nieuwe kaartjes en eindelijk mogen we ja het klinkt vreemd maar waar weer hetzelfde vliegtuig instappen. Op weg naar Changsun. Uiteindelijk landen we, vrouwen, mannen en kinderen, veilig. De opluchting is groot, ruim 11uur onderweg geweest. Het vliegveld van Changsun is een witte nachtmerrie, overal sneeuw en ijs en ploegen Chinezen die met sneeuwschuivers de landingsbanen proberen vrij te houden. Binnen in het vliegveld is het een grote chaos. Massa's mensen die staan te wachten op mensen die al dan niet aankomen. Mr. Shi die ons zou komen ophalen is nergens te bekennen, Master Zhang is niet te bereiken en het wordt later en later. We besluiten de Airport bus te nemen naar de stad. Een vriendelijke Chinees brengt ons naar het loket om een kaartje te kopen en uiteindelijk zitten we in de bus. Master Zhang gebeld. Die komt ons ophalen bij de laatste bushalte. Hij klinkt bezorgd.

Uiteindelijk de laatste halte, een delegatie van de Hun Yuan Taiji , inclusief Master Zhang staat ons op te wachten bij de halte. De begroeting is erg hartelijk, we worden meteen naar het hotel gebracht. En wat een hotel, een sprookjes hotel met 5 sterren, een grote luxueuze kamer met bad en bureau, een vriendelijke behulpzame staf, dit is het nieuwe China. We huilen bijna van opluchting.

Het is echt allemaal onbeschrijfelijk, dit is de tocht der tochten geweest . Inmiddels zijn we met de training begonnen. het is echt geweldig. We trainen in het hotel. We hebben al op verschillende plekken in het hotel getraind maar uiteindelijk wordt Master Zhang het eens met de hotel staf we mogen in de executive room trainen van het hotel. Master Zhang en de mensen van zijn school zijn echt geweldig. Alles wordt voor ons gedaan. De training is een inwijding in de Kung Fu van de Hun Yuan Taiji school. Het nivo ligt erg hoog en we leren veel. Master Zhang is 1 van de leraren die nog direct in verbinding staat met Grootmeester Feng in Beijing.Gelukkig hebben we de afgelopen jaren een goed fundament gelegd en kunnen we het aan. De dag na onze aankomst begint de training meteen en in de avond worden we uitgenodigd door Master Zhang om samen met de mensen van de Hun Yuan school en zijn vrienden te gaan eten. We gaan eten in een traditioneel streekrestaurant. het is een erg gezellige avond en we eten op traditioneel Chinese manier gezamelijk van grote ronde schalen die rondgaan op een bewegend plateau. Er wordt volop getoast en Master Zhang zegt we will become old friends.Binnen de school van de Hun Yuan zijn we allemaal brothers en sisters en we zullen elkaar altijd steunen en helpen. Het is wat Master Feng wil en het maakt deel uit van de Martiale erecode waarin we in deze trainingsperiode geinitieerd worden. Langzaam maar zeker worden we opgenomen in de de Hun Yuan, de koningin van de Chinese Taiji, de parel,lied wat klinkt in de sterren. Master Zhang zal onze laatste Taiji meester worden. Het markeert het einde van een levenslange zoektocht.

De komende dagen zullen we naast trainen ook andere dingen doen. We zullen ondermeer een taiji groep bezoeken van Ms. Xue. We zijn uitgenodigd door de presidente van de Hun Yuan Taiji in Changsun om ook iets te komen doen. wat weten we nog niet. Vanavond een Chinese theater voorstelling en we gaan de 79 jarige Bagua Zhang meester van Master Zhang bezoeken die hier woont. Ook gaan we nog een Kung Fu winkel bezoeken waar van alles te koop is op dit gebied.

Ook hebben we ,dit i.v.m. de komende drukte van het Chinese nieuwjaar, alvast onze treinreis geregeld naar Beijing en ook het hotel daar is rond. We verblijven weer in een hotel van de hotelgroep van het hotel waar we nu zitten. Naar Europese maatstaven, goedkoop en zeg maar gerust luxueus.

In Beijing gaat Master Zhang arrangeren dat we een bezoek kunnen brengen aan het hoofdkwartier van onze Taiji school.

Jullie horen nog van ons.

Vanuit Changsun,

Bevroren groeten,

Maurice & Marianne.

Vaarwel Korea, hallo China.

Lieve mensen,

We staan aan de vooravond van ons vertrek naar Changsun in China. Daarnet hebben we de laatste voorbereidingen getroffen om onze spullen in te pakken. We staan er elke keer weer van te kijken dat we alles er weer in krijgen. Gelukkig bied de nieuwe reistas die we gekocht hebben in Japan uitkomst. Alle kadootjes die we gekocht en gekregen hebben moeten ook weer mee. Waar gaat dit eindigen. Voor Master Zhang hebben we ook iets gekocht. Het is in Azie een goed gebruik om de gastheer of gastvrouw te verblijden met een klein kado. Evenals het uitwisselen van visite kaartjes. Afgelopen maandag hebben we ons visum opgehaald voor India. Dat was zo gepiept.We zijn erg blij dat dit helemaal rond is. We hebben een 6 maanden visum en mogen in India tot 24 juli blijven. Dat geeft ons meer ruimte om meer van dat fascinerende land te gaan zien. Toen we het visum hadden liepen we bijna te huppelen over straat. Vanmiddag hebben we Koreaans geld gewisseld voor Chinees. Van het ene pak geld naar het andere. In de bank ontstond enige commotie toen bleek dat ze niet genoeg Chinese Yuan Renminbi voorhanden hadden. No Deal zei Maurice en de Koreanen moesten naarstig naar een oplossing zoeken. Die kwam er dan ook. Er werd een filiaal gebeld en een bank medewerker ging het geld zo snel als een haas ophalen.Van te voren had hij geinformeerd waar we vandaan kwamen. Ah, Netherlands, Guus Hiddink, de man begon helemaal te stralen. Terwijl we op het geld aan het wachten waren proberen de Koreaanse bank medewerkers een bankstempel in ons paspoort te zetten. Met de grootste moeite weten we hen er van te overtuigen dat dit niet de bedoeling is. De Nederlandse regering staat dat niet toe roepen we. Zet de stempel maar op de rekening. Uiteindelijk doen ze dat. Het geld wordt gebracht en alles wordt geregeld. We maken trouwens valuta winsten. Zowel in Japan en Korea krijgen als we wisselen meer voor ons geld. De koersen liggen in Azie anders dan in Europa. Het zijn leuke bedragen.

In China heeft Master Zhang een 5 sterren hotel geregeld voor ons. Met een eigen trainingsruimte. Als we op de website van het hotel kijken worden we bijna verblind door de luxe. We hebben een speciale package deal gekregen wat ons een flinke hoeveelheid geld scheelt. We zitten daar bijna voor hetzelfde geld als hier in Seoul. We hebben wel vaker van dit soort deals gekregen deze reis, het bespaart ons flink geld. Master Zhang heeft alles tot in de puntjes voorbereid. De training, een sociaal programma en ontmoetingen met de locale Taiji gemeenschap. Plus dat we opgehaald worden van het vliegveld door 1 van zijn studenten om naar het hotel, 1 uur verder, vervoerd te worden. Dan rust en diner met Master Zhang, studenten en vrienden. Welkom in China.

Afgelopen weekend was het vrienden weekend in Korea. Yong In en Eun Ju, onze Koreaanse Taiji vrienden hebben ons het hele weekend overal mee naar toe genomen. Het was een geweldig weekend. De ontmoeting met Yong In en Eun Ju en de mensen van de Koreaanse Taiji school was helemaal te gek. We hadden elkaar 3 jaar niet gezien en de vriendschap die toen gestart is was er nog steeds en heeft zich behoorlijk verdiept in dit weekend. Yong In kon inmiddels Engels verstaan en Jo was aanwezig als het gesprek wat ingewikkelder was. De Koreanen zijn lief en hartelijk en we houden veel van ze. Eerst hebben we bij Yong In thuis gegeten. Zijn vrouw had heerlijk gekookt. Een erg gezellige avond waar we ook veel gelachen hebben. Toen Maurice over St.Nicolaas vertelde vonden de Koreanen dat erg grappig. Zoiets kennen ze niet in Korea.

De volgende dag was het weer raak. Eun Ju was er ook bij en ze hadden mensen van de school opgetrommeld om met ons te gaan eten in een zeer goed traditioneel Koreaans restaurant. Hardstikke leuk om iedereen weer te ontmoeten. Erg gezellig. We hebben veel gelachen en gespeechd. Daarna zijn we met een groepje naar een museum geweest waar de Koreaanse oorlog herdacht werd, althans de landing van de UN troepen om de Zuid-Koreanen te bevrijden van de Noord-Koreaanse invasie. Het Nederlandse aandeel in deze landing was ook zichtbaar.

In Nederland is dit een vergeten oorlog, maar de Koreanen zijn ons nog niet vergeten. Alles bij elkaar erg interessant. Vervolgens naar Seoul, wat Sightseeing. Dan moeten we ze afstoppen, ze moeten morgen immers weer werken. Thee drinken en de dag afronden. Naar het hotel. We nemen lang afscheid maar mogen pas naar onze kamer toe als we het verkoudheids drankje gedronken hebben wat Eun Ju voor ons heeft gekocht. Hopelijk tot in Augustus in New York waar we weer een Internationale training hebben met Master Wang, onze eerste Lao Tze. Het is moeilijk om afscheid te nemen. De tijd vliegt zo snel, als een vogel in de wind maar toch lijkt het of we elkaar kortgeleden pas gezien hebben.

Chen Dan een oude Qigong meester uit de middeleeuwen zegt het als volgt: de tijd gaat voorbij, maar lijkt stil te staan, een eeuwigheid, een ademtocht, als een flits door de cylcus van het heelal . Dat is het eeuwige nu waarover de Taoistische meesters spreken.

We hebben er veel zin in. Korea vaarwel altijd zul je een bijzondere plek in ons hart hebben.

Lieve groeten,

Maurice & Marianne

Een week met een gouden randje...

Lieve mensen,

De dooi heeft hier definitief doorgezet. Koud is het wel gebleven en er waait een gure wind door de straten van Seoul. Afgelopen maandag zijn we naar de Indiase ambassade geweest voor ons visum interview. We zijn blij om te kunnen melden dat we een visum voor India gekregen hebben dat 6 maanden geldig is. Het ging eigenlijk zonder problemen als je bedenkt door hoeveel hoepels we hebben moeten springen. A.s. maandag kunnen we het gaan ophalen. We hebben nu al voorpret voor onze reis naar India. Het is trouwens toch een succesvolle week geweest .

De China reis is ook rond we hebben na veel mailen contact kunnen krijgen met Master Zhang voor onze Taiji trainingsstage. Eindelijk schreef Master Zhang in zijn mail na een half jaar van informatie uitwisselen is het dan zover. Met Master Zhang zullen we in het Gymnasium van een mooi hotel waar we gaan verblijven gaan trainen. Naast de Taiji vorm die we gaan leren, de 38 Cannonfist (kanonvuist) zullen we ook Bagua Zhang gaan trainen. Bagua Zhang is een mystieke vechtsport verwant aan Taiji. Het bestaat uit cirkellopen in diverse dierenposities. Het is ongelofelijk intensief en dynamisch. We konden dit eerder trainen in Spanje bij onze eerste Lao Tsze, Master Wang.

Naast het trainingsprogramma zullen we ook een Chinees ziekenhuis bezoeken waar we een massage krijgen die gebaseerd is op de traditioneel Chinese geneeskunde. ( Tui Na ). Verder staan er culturele uitstapjes op het programma en ontmoetingen met de locale Taiji beoefenaars.

Kortom het belooft een erg intensief en leuk programma te worden. In totaal zullen we 14 dagen in Changsun verblijven en we verwachten een doorbraak te kunnen maken in ons begrip en beoefening van Taiji en Bagua Zhang.

Maar dat is nog niet alles, het is echt een week met een gouden randje . We zijn er in geslaagd om contact te leggen met onze Taiji vriend Hwang Yong In. Nadat Maurice een nieuw mobiel telefoonnummer had losgepeuterd bij de Taiji school van Yong In kwam het contact dan eindelijk tot stand. We hebben Yong In pas goed leren kennen 3 jaar geleden toen we in Korea zijn geweest bij de viering van het 10 jarig bestaan van de Koreaanse Taiji school van Master Feng. Yong In is de president van deze school en Eun Jun, een Koreaanse vrouw, is zijn assistente. We hebben hier toen een geweldige tijd gehad en zijn dan ook heel blij dat het gelukt is om een afspraak te maken. Ze hadden het ons nooit vergeven als we tijdens ons verblijf in Korea geen contact met ze hadden opgenomen. Tijdens ons verblijf in Korea toen hebben we voor het eerst de lotus zien bloeien. We hebben nu hetzelfde gevoel alsof er ergens diep binnen onszelf een mooie bloem aan het opengaan is. Kortom we kunnen even ons geluk niet op. Ondertussen zaaien we zaden voor onze toekomstige Taiji beoefening.

Helemaal in de context van het bovenstaande past het uitstapje dat we gisteren gehad hebben.We zijn namelijk naar het museum voor traditionele Koreaanse geneeskunde in Seoul geweest. Yangnyeongsi. Als we het museum binnenkomen worden we verwelkomd door 1 van de vrijwilligers die tot taak heeft bezoekers rond te leiden. De kleine man heeft een motorische stoornis aan zijn been en praat erg snel, een beetje zenuwachtig. Maar het belooft een leuke rondleiding te worden. Hij heeft er zin in. Wij ook. Dit is een prachtig, klein museum.

In het ziekenhuis voor traditionele Koreaanse geneeskunde, Bojewon, werden gedurende de Chosun periode mensen behandeld die erg ziek waren. Voornamelijk arme en oudere mensen.Een schaalmodel leert ons hoe het er in die periode uitgezien moet hebben.( zie foto's). Dankzij de artsen Heo jun en Lee Jaema is de kennis van de traditionele Koreaanse geneeskunst bewaard gebleven.Oude boeken getuigen hiervan. In de traditionele Koreaanse geneeskunde gaat men er vanuit dat het menselijk lichaam een klein Universum is wat verbonden is met het grotere Universum om ons heen. Met name met de natuur en de daaraan verbonden wetten. Ziekte wordt geinterpreteerd aan de hand van die grotere natuurwetten. De Koreanen zeggen dat ons lichaam ongeveer 360 energie punten bevat verbonden via energie paden met talloze lijnen. In de tentoonstelling zien we dan ook kaarten waarop die lijnen aangegeven staan. Ze zien er vergelijkbaar uit als Chinese meridiaan kaarten. In de Koreaanse traditionele geneeskunde onderscheiden we 4 constitutie typen die bepaald worden door zon-en maan factoren. Dit is vergelijkbaar met de natuurgeneeskunde in het Westen en met de Indiase Ayurveda. Het voert te ver om hier tot in detail op in te gaan.

In ieder geval maakt men gebruik van oude instrumenten, kruiden, extracten van dieren zoals schildpad en zeepaardje en therapeutische edelsteen oplossingen. In het museum wordt ons dit allemaal uitgebreid getoond. De mannen, die gebrekkig Engels spreken, willen foto's van ons maken en wij mogen ook naar hartelust fotograferen. Al met al een bijzonder uitstapje. daarna gaan we naar de medicijn markt, waar medicinale kruiden worden verkocht. Ook kun je je laten behandelen door een Koreaanse kruiden dokter. ( zonder verwijzing ). Het is een streling voor de zintuigen deze markt. Geuren en kleuren in alle soorten en maten ( zie foto's). 70 % van alle geneeskrachtige kruiden worden hier verhandeld. Deze kruiden worden verzameld en gekweekt hoog in de Koreaanse bergen.

Nu een week met een gouden randje, we verheugen ons op onze ontmoeting met Yong In a.s. zaterdag.

Lieve groeten,

Maurice & Marianne