De vlucht van de kraanvogels

De grote sneeuwman van Changsun.

Lieve mensen,

Nihao, vanuit Changsun China, woensdag 27 februari zijn we hier om 10 uur in de avond aangekomen na een bizarre tocht. Oorspronkelijk zouden we rond half twee in de middag al hier hebben moeten zijn maar het vliegveld van Changsun was compleet ondergesneeuwd. De grote sneeuwman had toegeslagen. Dit betekende dat we in Incheon, Korea een paar uur moesten wachten in afwachting of onze vlucht door zou gaan Uiteindelijk hebben de Chinezen het sein op groen gezet en konden we vertrekken met de Airbus van China Southern Airlines. We moesten hoog in de wolken vliegen wat het was allemaal mist en ijs in de lagere luchtlagen. Vlak voordat we zouden landen kwam de mededeling van de crew dat we niet konden landen in Changsun en dat we moesten uitwijken naar Yanli, een vliegveld een paar honderd kilometer van Changsun, het weer was weer omgeslagen. Vanuit de lucht zien we Yanli liggen, wat is het geval. Yanli is een vliegbasis van het Chinese rode leger. Overal camouflage tenten, luchtspiegelingen die verdwijnen als de wind. De Chinezen zijn de meesters van de camouflage. Het ziet er uit als een gewoon vliegveld, maar dat is schijn. Het vliegveld en de ruimtes daarbinnen is volledig afgezet door het Chinese leger en binnen moeten we onze bagage ophalen en gaan we door diverse controles heen. Ondertussen weten we niet wat er allemaal gaat gebeuren. Maurice belt Master Zhang die iemand heeft geregeld om ons op te halen in Changsun. In Changsun weet niemand iets. Dan komt het signaal van de Chinezen dat we opnieuw met onze bagage moeten gaan inchecken. We kunnen weg. Weer controles en bodyscans door de grenswacht. Dan nieuwe kaartjes en eindelijk mogen we ja het klinkt vreemd maar waar weer hetzelfde vliegtuig instappen. Op weg naar Changsun. Uiteindelijk landen we, vrouwen, mannen en kinderen, veilig. De opluchting is groot, ruim 11uur onderweg geweest. Het vliegveld van Changsun is een witte nachtmerrie, overal sneeuw en ijs en ploegen Chinezen die met sneeuwschuivers de landingsbanen proberen vrij te houden. Binnen in het vliegveld is het een grote chaos. Massa's mensen die staan te wachten op mensen die al dan niet aankomen. Mr. Shi die ons zou komen ophalen is nergens te bekennen, Master Zhang is niet te bereiken en het wordt later en later. We besluiten de Airport bus te nemen naar de stad. Een vriendelijke Chinees brengt ons naar het loket om een kaartje te kopen en uiteindelijk zitten we in de bus. Master Zhang gebeld. Die komt ons ophalen bij de laatste bushalte. Hij klinkt bezorgd.

Uiteindelijk de laatste halte, een delegatie van de Hun Yuan Taiji , inclusief Master Zhang staat ons op te wachten bij de halte. De begroeting is erg hartelijk, we worden meteen naar het hotel gebracht. En wat een hotel, een sprookjes hotel met 5 sterren, een grote luxueuze kamer met bad en bureau, een vriendelijke behulpzame staf, dit is het nieuwe China. We huilen bijna van opluchting.

Het is echt allemaal onbeschrijfelijk, dit is de tocht der tochten geweest . Inmiddels zijn we met de training begonnen. het is echt geweldig. We trainen in het hotel. We hebben al op verschillende plekken in het hotel getraind maar uiteindelijk wordt Master Zhang het eens met de hotel staf we mogen in de executive room trainen van het hotel. Master Zhang en de mensen van zijn school zijn echt geweldig. Alles wordt voor ons gedaan. De training is een inwijding in de Kung Fu van de Hun Yuan Taiji school. Het nivo ligt erg hoog en we leren veel. Master Zhang is 1 van de leraren die nog direct in verbinding staat met Grootmeester Feng in Beijing.Gelukkig hebben we de afgelopen jaren een goed fundament gelegd en kunnen we het aan. De dag na onze aankomst begint de training meteen en in de avond worden we uitgenodigd door Master Zhang om samen met de mensen van de Hun Yuan school en zijn vrienden te gaan eten. We gaan eten in een traditioneel streekrestaurant. het is een erg gezellige avond en we eten op traditioneel Chinese manier gezamelijk van grote ronde schalen die rondgaan op een bewegend plateau. Er wordt volop getoast en Master Zhang zegt we will become old friends.Binnen de school van de Hun Yuan zijn we allemaal brothers en sisters en we zullen elkaar altijd steunen en helpen. Het is wat Master Feng wil en het maakt deel uit van de Martiale erecode waarin we in deze trainingsperiode geinitieerd worden. Langzaam maar zeker worden we opgenomen in de de Hun Yuan, de koningin van de Chinese Taiji, de parel,lied wat klinkt in de sterren. Master Zhang zal onze laatste Taiji meester worden. Het markeert het einde van een levenslange zoektocht.

De komende dagen zullen we naast trainen ook andere dingen doen. We zullen ondermeer een taiji groep bezoeken van Ms. Xue. We zijn uitgenodigd door de presidente van de Hun Yuan Taiji in Changsun om ook iets te komen doen. wat weten we nog niet. Vanavond een Chinese theater voorstelling en we gaan de 79 jarige Bagua Zhang meester van Master Zhang bezoeken die hier woont. Ook gaan we nog een Kung Fu winkel bezoeken waar van alles te koop is op dit gebied.

Ook hebben we ,dit i.v.m. de komende drukte van het Chinese nieuwjaar, alvast onze treinreis geregeld naar Beijing en ook het hotel daar is rond. We verblijven weer in een hotel van de hotelgroep van het hotel waar we nu zitten. Naar Europese maatstaven, goedkoop en zeg maar gerust luxueus.

In Beijing gaat Master Zhang arrangeren dat we een bezoek kunnen brengen aan het hoofdkwartier van onze Taiji school.

Jullie horen nog van ons.

Vanuit Changsun,

Bevroren groeten,

Maurice & Marianne.

Reacties

Reacties

fred van der vleuten

Jongelui, ik heb net in een boekje gelezen (Spiegel der chinese beschaving, H. van Praag) over China, over Tao, Yang en Yin, over natuurlijke eenvoud enzovoort. Heeel interessant en daardoor kan ik me ook iets beter voorstellen wat jullie schrijven over de Taiji, de initiatie enzo. Ook de beleving na zo'n vliegreis met uren vertraging en dan zo'n uiteindelijke ontvangst geeft wellicht een gevoel als echt 'thuiskomen'. Harstikke mooi.

Hartelijke groeten,

Elsbeth en Fred

Anja

Wat een avontuur weer. Jullie verslagen blijven leuk om te lezen. Ik zag een paar weken geleden een stauk van een documentaire op tv over ook een master in de tajchi. Op een roof van een soort landhuis zag je hem lesgeven aan zijn leerlingen, prachtig gekleed en met een soort knotje in het haar. De hoofdrolspeelster in de docu reisde een deel van China af om de tajchi meesters te bezoeken. Mooie natuur beelden ook. Volgens mij was het van de omroep BOS.

Hier ligt ook weer sneeuw..

K wens jullie een fijne, inspirerende tijd in China.

Groetjes,

Anja

Wim Weel

Als je de foto's bekijkt, zonder het verhaal, dan kun je met name zien aan de ronde volle eettafel, dat je in China bent aangekomen en geniet van de Chinese gastvrijheid, waabij eten een belangrijke rol speelt. Ni chi le ma? ????? Heb je al gegeten? Is meestal de eerste vraag die gesteld wordt bij het wederzien van elkaar.
Doe de groeten van ons aan de familie Féng ?, Zhiqiang, Xiufang en Xiuqian.
Wij wensen jullie een fijne tijd daar, dicht bij de bron, en een behouden reis: y? lù píng'?n! ?????
Warme groet,
Rian & Wim

Jelly Stok

Was je briefje kwijt. Onlangs teruggevonden. Daarom nu pas ingelogd op je site. Heel boeiend je laatste verslag. Ga de rest nog lezen. Veel plezier en veel leergenot nog toegewenst.
Jelly

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!