Op weg naar Londen !

Beste mensen,

De tijd is voorbij gevlogen. En het is alweer 10 jaar geleden dat ik iets geschreven heb op dit reis blog. in de tussentijd is er veel gebeurd in mijn leven. Ik heb veel gereisd, maar had niet de energie om daar een verhaal over te schrijven. Ben naar Schotland geweest. Daar een retraite gedaan bij Dr. Bisons Guo. Dat was twee jaar na de dood van Marianne en ik moest mezelf opnieuw gaan uitvinden op bepaalde gebieden. Ook naar Thailand gereist naar Tao centrum van Mantak Chia.

Ondertussen gingen mijn trainingen op het gebied van Taiji en Qigong gewoon door. En langzaam begon ik mijzelf weer terug te vinden. Bijna 6 jaar geleden ging ik en trainingsprogramma volgen bij Master Zhongxian Wu, een Sjamanistische Taiji en Qigong meester . Bij hem heb ik mijzelf teruggevonden. Ik volgende trainingen bij hem in diverse landen . En volgende ook retraites bij hem. De laatste in Frankrijk, aan de voet van de Pyreneeën.

Dat was twee weken geleden. Verder volg ik trainingen bij hem online.
En nu naar Londen. Naar Kenneth Cohen. Een Amerikaanse Qigong meester die Marianne en ik ik 14 jaar geleden ontmoet hebben in de Verenigde Staten . Bij hem hebben we meerdere trainingen gevolgd. Tijdens de Corona periode heb ik ook online trainingen bij hem gevolgd. Hij wist nog precies wie ik was na al die tijd.

Het wordt dus een weerzien in Londen. Ook een salut ‘d’ amour , een afscheid van een eerdere tijd, herinneringen die blijven en bewaard blijven in het hart.

Maurice

In memoriam

Lieve mensen,

Zoals de meeste mensen wel weten inmiddels is mijn lieve vriendin Marianne afgelopen zomer overleden. Op de omstandigheden rondom haar dood en haar dood zelf wil ik hier verder niet op ingaan. Het is slechts na grote aarzeling dat ik besloten heb dit reis weblog voort te zetten.

Alleereerst wil ik kort even stil staan bij Marianne. wat kan ik over haar zeggen. Ze was een mooie, lieve vrouw die heel veel goede kwaliteiten en eigenschappen had. Ze hield van mensen , de natuur, reizen, tuinen, schilderen, beeldhouwen, literatuur, kinderen, Taiji en Qigong en nog veel meer. Ze was een begaafde spirituele, veelzijdige vrouw, kritisch, bescheiden maar altijd met een duidelijke mening en visie. De mensen die haar ontmoet hebben kunnen dat ongetwijfeld beamen.

Ze had een prachtig leven, niet altijd even makkelijk, maar mooi, veelzijdig, kleurrijk en avontuurlijk...

Ik mis haar heel erg en woorden schieten me tekort om hier uitdrukking aan te geven. In de tijd dat we samen hebben gereisd hebben we veel mogen zien en meemaken. We vonden het altijd erg leuk om samen aan dit weblog te werken. Marianne schreef af en toe zelf een stukje maar plaatste over het algemeen kantekeningen bij mijn stukjes en zocht de foto's die we wilden plaatsen mee uit.

Wat kan ik verder zeggen. Ik ben momenteel in Thailand in de TAO-garden, een Spa en Health resort van de Taoistische meester Mantak Chia. Ik ben hier naar toe gereisd om te helen en rust te nemen afstand te nemen van de voorbije periode, de dood van Marianne en alles wat daarna is gekomen.

Ik zal deze keer geen uitgebreide , beeldende verslagen schrijven of leuke, gekke, mislukte of anderszins interessante foto's plaatsen.

1 November ben ik terug in Nederland.

Nogmaals vaarwel Marianne.

Ik zal je nooit vergeten lieve schat.

Liefs,

Maurice

.

Go with the flow.

Lieve mensen,

Alweer misschien voorlopig de laatste keer dat we een reisverslag schrijven. Morgen is ons laatste dag in China en dan vertrekken we woensdag zeer vroeg naar huis. De Chinezen hebben onze taxi al besteld. Eerst vliegen we van Changchun naar Beijing om daar over te stappen in het vliegtuig dat ons naar Parijs zal brengen. Vanuit Parijs vertrekken we dan naar Brussel waar we overnachten. De volgende dag is het dat huiswaarts met de TGV.

Maar zover is het nog niet. Gisteren hebben we een feestelijke bijeenkomst gehad waarbij we aangenomen zijn als discipelen van Master Zhang. Een heel ritueel waarbij we voor de grondlegger van de Hun Yuan Taiji school, Grootmeester Feng ,een belofte moesten afleggen m.b.t. de beoefening van onze Taiji. In aanwezigheid van meer dan20 genodigden. Ook moesten we Master Zhang vragen ons aan te nemen als zijn discipelen. Verder toespraken waaronder 1 van Maurice. De Chinezen vonden het heel bijzonder dat er een paar Westerlingen helemaal naar Changchun gekomen waren om zich te laten initiëren . Een aantal journalisten van de grootste locale krant was aanwezig om met ons een vraaggesprek te hebben. Vanmorgen kwam Master Zhang met de krant aanzetten. En ja hoor daar stonden we dan een foto met een artikel. Wie ons niet gelooft de krant nemen we mee. Morgen komt de televisiezender van Changchun op onze laatste trainingsdag opnames maken en komen we op de Chinese televisie. Ongelofelijk. De overheid vind dat Taiji deel uitmaakt van de Chinese cultuur en dat willen ze promoten. Nu ja ik zou zeggen go with the flow. We laten het allemaal maar gebeuren. De bijeenkomst waarover we eerder spraken had verder een feestelijk karakter. We waren blij dat we weer terug waren op onze hotelkamer, lekker even uitrusten van het vermoeiende programma. Vandaag weer een drukke dag. Deze keer trainen met de Chinese brothers en sisters. In een cultureel centrum hier vlak om de hoek. Moesten we ook een demonstratie geven van de vorm die we de afgelopen tijd hier geleerd hebben. Meteen daarna waren we uitgenodigd door de Taiji groep om met hen te gaan eten. Daar zijn we nu net van terug. Een vrolijke bijeenkomst met karaoke en dansen . We zijn nu ook lid van de Hun Yuan Taiji groep hier. Dus een Chinese school en een Nederlandse school. Het kan allemaal niet op.

Toch zijn we blij dat we weer richting huis gaan. De afgelopen weken zijn intensief en vermoeiend geweest. Ontzettend leuk en zeer leerzaam. Een verrijking voor onze Taiji beoefening en een bijzondere stap in onze ontwikkeling. We hopen het geleerde vast te houden en te versterken als we terug zijn in Nederland. Morgen de Chinese televisie, haha, en dan ja dan is ook deze reis weer voorbij. Gelukkig hebben we nog een paar dagen vrij in Nederland om weer even te acclamatiseren.

Hartelijke groeten,

Maurice en Marianne.

Tijgerklauwen

Lieve mensen,

Vandaag hebben we de hele dag getraind. Master Zhang vergde het uiterste van ons. De vorm die we aan het leren zijn de Hun Yuan 38 Chen stijl Cannonfist hebben we vandaag voltooid. Chen stijl is de oudste stijl in de Taiji. De Taiji stijlen hebben allemaal familie namen . Uit deze stijl zijn alle andere Taiji stijlen voortgekomen. Ook de trage rustige Yang stijl die over het algemeen in het Westen beoefend wordt. Master Feng, de grondlegger van de Hun Yuan stijl heeft deze in de jaren '50 van de vorige eeuw ontwikkeld uit de oude Chen stijl en de Neigong, een innerlijk energie oefensysteem dat als je het goed beoefend het lichaam vult met qi, de universele levensenergie. In Nederland hebben we de 24 Hun Yuan Chen stijl geleerd en dit is het vervolg erop. Deze vorm bevat naast elementen uit de oude Chen stijl ook nog kleine vormen uit het Tong Bei Kung Fu oefensysteem ( Witte Aap Kung Fu). Het is een lange gecompliceerde vorm met veel vuist werk en tijger houdingen. Tijgerklauwen of Tigernails zoals Master Zhang ze noemt komen veelvuldig voor in deze vorm. Verder worden we alvast wat voorbereid op de ceremonie die we morgen gaan meemaken. Dan worden we geaccepteerd als discipelen van Zhang. Gisteren zijn we om Taiji pakken te kopen voor de ceremonie meegenomen naar een Kung Fu shop ergens in deze meer dan 6 millioen inwoners tellende stad. De Kung Fu winkel is een klein hol in een zijstraatje. Volgestopt met pakken, zwaarden, kettingen, schoenen en waaiers. Het pak van Maurice ligt al klaar. Voor hem moest van te voren gekeken worden of ze zijn maat hadden. XXXL, en ja het witte, ietwat glanzende pak past. Marianne haar pak ook. Dit is beter dan een pak lenen van de Chinezen. Marianne koopt ook nog een paar soepele Taji schoentjes. Voor plus minus 40 Euro zijn we helemaal aangekleed en ready for take of.

De dag daarvoor zijn we naar een Chinees ziekenhuis geweest voor traditionele geneeskunde. Een gebouw met 13 verdiepeingen. Als we binnen komen vullen de geneeskruiden meteen onze neus. Heerlijk. Dr.Wang die ons gaat behandelen met een massage wacht al. De behandeling is fijn maar pijnlijk. Weer tijgerklauwen. Rug, nek, benen, we worden helemaal behandeld. Na de behandeling voelen we ons lekker, geestelik helder maar lichaamelijk moe. Er is weer van alles in beweging gezet. Op de terugweg gaan we nog even langs bij een locale markt. Een amulet voor de bescherming van reizigers valt ons toe. Het is rond 16.00 en onmogelijk om een taxi te krijgen. Dan maar met de bus. In de bus zitten we opeengepakt als haringen in een ton. Halverwege stappen we over in een taxi. Dat lucht op. Ondertussen heeft het hier gesneeuwd. Vanmorgen was alles bedekt met een dik pak sneeuw. Vanavond waren we zo moe dat we in het hotel gegeten hebben. Anders gaan we buiten de deur. Morgen is het weer vroeg dag, voorbereiden op de ceremonie, de ceremonie zelf en een Taiji demonstratie geven voor de genodigden. Het gebeuren speelt zich af in een zaal in een restaurant. We hebben 2 tafels besteld en we verwachten ongeveer 20 mensen. Het lijkt alsof we hier al langer zijn. De dagen zijn lang en intensief, het hotel personeel vriendelijk en zorgzaam en Master Zhang briest als een tijger en spoort ons onvermoeibaar aan om door te gaan. In het vuur van de training word de vorm gesmeed en trainen we de bewegingen tot we er een mee worden, vloeiend, als een rivier die naar de zee stroomt. Uiteindelijk lost alles op in de leegte, de beweging stopt maar gaat ondergronds gewoon door. Dit proces is eindeloos, meegaan, niet strijden, ontspannen, loslaten.

Goed dat was het wel weer, tot de volgende keer maar weer. Nog een paar dagen en we gaan weer naar huis. Maar dat lijkt nog ver weg.

Hartelijke groeten,

Marianne en Maurice

Peking opera

Lieve mensen,

Het word hier steeds kouder. Vandaag moesten we onze lange onderbroeken aantrekken onder onze bovenkleding toen we naar buiten gingen. Vanmorgen zeer intensief getraind. We zijn naderhand even in slaap gevallen. Maar niet voor lang. Want we werden opgehaald door Master Zhang en zijn vrouw. Met de taxi naar de Peking opera in Changchun. Peking opera is de algemene naam voor deze opera vorm. Aangekomen, een oud theater met balkon. We mogen kennismaken met de artiesten, uitgenodigd in de kleedkamer. Zhang kent hier een aantal spelers die bij hem op les hebben gezeten op de Kunst Universiteit hier ter plaatste. We worden voorgesteld aan de spelers en moeten uiteraard weer op de foto. Ook ontmoeten we een Amerikaan die al 6 jaar in China verblijft en die hier Chinese lessen volgt. We krijgen van de vrouw die Chinese les geeft haar telefoonnummer. Misschien iets voor ons. Chinees leren ? Haha, we zijn het wel van plan maar eenvoudig zal het niet zijn. In de kleedkamer kunnen we de rekwisieten bewonderen die de spelers van de opera gebruiken. een bonte collectie van kostuums, baarden, hoeden, rekwisieten. Dan word het tijd voor de voorstelling. 3 aktes van 1 uur, geen complete opera. Een Peking opera verloopt langs vaste verhaallijnen, drama, liedjes, dans. Meestal gebaseerd op historische gebeurtenissen uit lang vervlogen tijden. Keizers, koppelaars, generaals, huwelijksbemiddelaars en verhalen vertellers trekken voorbij. Tussen de bedrijven door vertaald Zhang wat er zich afspeelt op het toneel. In heel China word in steden en dorpen op deze manier gespeeld. In de zaal mag je eten, drinken en fotograferen. We zitten lekker vooraan dus we kunnen de voorstelling goed zien.

Dan gaan we weer de bittere kou in. Een taxi aanhouden valt hier niet mee. Uiteindelijk lukt het en worden we heelhuids afgezet bij ons hotel. Even opfrissen en dan gauw buiten de deur eten. In het winkelcentrum hier vlakbij kijken we naar de Chinezen die langs komen. Gezinnen met 1 kind. Kinderen mogen hier veel en je ziet dat ze gekoesterd worden alsof het een kostbare schat betreft. Na de maaltijd naar het hotel, slapen daarna herhalen wat we die ochtend geleerd hebben. Morgen is het weer vroeg dag dan hebben we de hele dag training dus dat word pittig.

Vanavond hebben we ons schema voor de komende week alvast doorgenomen. Tevens gekeken wat we nog allemaal moeten doen ook met het oog op ons vertrek. Dat lijkt ver weg maar hier is het raadzaam om van te voren de dingen goed door te denken alvorens je tot actie overgaat. Zaken lopen hier nu eenmaal iets anders dan dat we thuis gewend zijn.

Nu dat was het weer voor vandaag.

Jullie horen nog van ons !

Hartelijke groeten,

Marianne en Maurice

Het bamboegordijn.

Lieve mensen,

Het heeft enige dagen geduurd maar hier zijn we dan weer, Deze keer vanuit Changchun, Jilin, China. Afgelopen maandag zijn we na 24 uur onderweg geweest te zijn hier aangekomen. We werden afgehaald van het vliegveld door een van de studenten van Master Zhang. Meteen naar het hotel. Hetzelfde luxe hotel waar we de vorige keer geweest zijn. We hebben een voordelige deal kunnen sluiten voor wat betreft de prijs van de kamer. Maar dan zit je ook op de ' goedkope verdieping'. Nou ja goedkoop ! De andere kamers in het hotel zijn peper-en peper duur. Maar het arrangement wat wij hebben is zelfs voor Europese begrippen voordelig te noemen. Ontbijten doen we hier wel. Zeer ruim en uitvoerig. Maar verder gaan we hier naar een grote Koreaanse supermarkt. Ongeveer 10 minuten lopen. Warm eten doen we buiten de deur. Voor ongeveer 10 Euro kun je hier met twee personen lekker en voordelig eten. Dat doen we dus ook niet in het hotel. Het heeft hier inmiddels gesneeuwd en de temperatuur is 's nachts min tien. Gelukkig zijn we voorbereid op het weer. Meteen de volgende ochtend na aankomst zijn we begonnen met de training. De Xinyi Hun Yuan Chen stijl 38 Cannonfist. Het zal de meeste mensen die dit lezen hoogst waarschijnlijk allemaal niks zeggen. Misschien dat we later in een speciaal artikel over Taiji hier wat meer licht op kunnen laten schijnen. Verder een Neigong vorm met de stok om de innerlijke energie en de gezondheid te verbeteren. De eerste keer dan we de Cannonfist deden was tijdens onze wereldreis. Toen we terug waren in Europa waren we deze vorm vergeten d.w.z. we konden hem niet meer reproduceren. Nu ligt dat allemaal anders. We trainen gemiddeld 4 uur per dag en moeten alles in de vrije tijd herhalen. Een goede stok achter de deur. We zijn vastberaden om deze keer de vorm mee naar Europa te nemen. Trainen doen we in de ontmoetingsruimte op de verdieping waar we verblijven. 1 minuut en we zijn er. Gewoon ideaal. De training bij Master Zhang is zeer intensief, gedetailleerd en van hoog niveau. Master Zhang is een van de senior studenten van Grootmeester Feng uit Beijing, de grondlegger van het Hun Yuan Taiji systeem een systeem wat zijn gelijke niet kent op deze planeet als het gaat om het beoefenen van Taiji. Het is een geweldige ervaring om dit te mogen doen en dit te gaan doorgeven. Master Zhang stelt ons in de gelegenheid om zijn discipel te worden. Dat betekent dat we in de toekomst een intensieve begeleiding gaan krijgen en dat we ook verzocht zijn om Hun Yuan Taiji te gaan promoten in het westen. We hebben hier na goed onderling overleg ja tegen gezegd. Volgende week worden we in een speciale ceremonie worden geaccepteerd als discipelen binnen de Xinyi Hun Yuan school. We zullen een aantal Martiale-en gedragsregels moeten gaan volgen die opgesteld zijn door Grootmeester Feng. De initiatie zal betekenen dat we tot de 13 de generatie van de legendarische Chan Taiji familie zullen gaan behoren. En dat we tevens tot de 3 de generatie van de Hun Yuan Taiji familie gaan behoren. Een enorme stimulans voor onze persoonlijke ontwikkeling en de kans Taiji op een top niveau verder te kunnen beoefenen. Bij de ceremonie zullen een aantal Hun Yuan Taiji meesters aanwezig zijn , discipelen van Master Zhang en diverse vertegenwoordigers van Woesjoe ( gevechts) kunst organisaties hier uit de provincie. Het is natuurlijk een persoonlijke keuze om dit te doen en het is ons niet te doen om status of dergelijke onzin. Nu we houden jullie op de hoogte. We hebben ook inmiddels een etentje met Master Zhang, zijn vrouw en andere Chinezen achter de rug. Zaterdag gaan we naar de Peking opera hier en ook een bezoek aan een Chinese dokter in de traditionele geneeskunde staat nog op het programma.

Het is zwaar en intensief maar we genieten ervan en leren veel.

Hartelijke groeten,

Maurice en Marianne.

Zonnige herfstdagen

Lieve mensen,

We weten niet hoe het momenteel in Nederland is maar hier is het al een paar dagen erg lekker weer. In de middag kun je lekker op een terras zitten en heerlijk genieten van de zon. De afgelopen dagen zijn we erg ondernemend geweest . We zijn naar het parlamentarium geweest, het bezoekerscentrum van de Europese gemeenschap. Via een interactief programma word je in vogelvlucht door de Europese geschiedenis geloodst en word je op de hoogte gebracht hoe het Europese parlement werkt. Erg interessant allemaal. Als je ziet hoe we verweven zijn met Europa kun je je niet voorstellen dat dit een keer zal kunnen eindigen. Maar goed we spreken ons niet uit over politieke zaken. Brussel is verder gewoon een gezellige stad waar je heerlijk kunt eten en drinken en waar de sfeer nog gemoedelijk is.

De volgende dag is het herdenking van het einde van de eerste wereldoorlog. Daar word hier uitgebreid aandacht aan geschonken en veel mensen zijn die dag vrij. Dat is te merken als we de film van Kuifje, gemaakt door Spielberg gaan bezoeken. Een enorme bioscoop en veel ouders en kinderen die net als wij de film willen zien.

Deze film is in 3-D dus we moeten speciale brillen op om de film te kunnen zien. Voor ons is het de eerste keer dat we zo naar een film kijken, een leuke ervaring, het is alsof je midden in de film zit. De film is goed gemaakt vol met mooie effecten.

Ontbijten doen we niet in het hotel, buiten de deur, op het station, dat scheelt minstens de helft van het geld.

Vandaag naar het Magritte museum geweest, gisteren was dat gesloten van wege de herdenking. We krijgen een kaartje maar moeten nog 1,5 uur wachten voordat we naar binnen kunnen . Dit in verband met de grote aantallen bezoekers die naar binnen willen.

De tentoonstelling is prachtig en toont het werk van de schilder Magritte in 3 periodes. Verder word aan de hand van foto's, verhalen en brieven een tijdsbeeld geschetst van 1920 tot aan halverwege de jaren '60. Voor wie niet weet wie Magritte is, even Googlen. In een van zijn vele uitspraken zegt Magritte: ' hebben we al gezien' bestaat niet voor de surrealist, hij gaat op zoek naar ' Hadden we nooit eerder gezien'.

Ook nog een kado voor Master Zhang gekocht, zonder kado kun je niet aankomen in Azië. 6 Cello concerten van Bach. We hopen maar dat hij deze muziek mooi vind. Gevonden in een winkel stampvol klassieke muziek.

Kortom onze dagen zijn goed gevuld. Maar morgen is het dan eindelijk zover. Op weg naar China, een flinke vleigreis over Rusland en Mongolië. Hernieuwde kennismaking met dit fascinerende land. Hard trainen en daarnaast nog leuke dingen doen.

Jullie horen weer van ons als we daar zijn.

Take care,

Maurice en Marianne

Brussel

Lieve mensen,

Vandaag zijn we precies 2 dagen in Brussel. We zijn onszelf hier aan het voorbereiden op onze reis naar China a.s. zondag. Dan zullen we vanuit hier naar vliegveld Charles de Gaulle vertrekken in Parijs om aan een lange vlucht naar China te beginnen. We verblijven in een hotel tegenover treinstation Midi.

Brussel de stad van de EEG, kant, chocolade en natuurlijk bier en lekker eten. Een middeleeuwse stad waar veel te zien is. Vanmiddag zijn we met de metro naar het het centrum voor beeldcultuur geweest ofwel het strip museum waar ondermeer een tentoonstelling van TinTin ofwel Kuifje te zien is . Het is hier Kuifje jaar. Overal kom je hem tegen. Kuifje met zijn onbestemde gezicht. Hij zou iedereen kunnen zijn. Ook jij zou Kuifje kunnen zijn. Op weg naar het museum, een lange wandeling door de oude binnenstad van Brussel. Maar het is de moeite waard om het te bezoeken. In een prachtig Art Deco gebouw, ontworpen door de architect Horta, vind je naast Kuifje het neusje van de zalm van de Belgische striptekenaars. Lucky Luke, Guust Flater, Rik Ringers, Bollie en Billie en nog veel meer striphelden uit de vorige eeuw. Verder afbeeldingen van de bekende stripbladen Robbedoes en Kuifje, een schitterend palet aan stripverhalen. Als kind las ik deze bladen al en het is dan ook een feest van herkenning. Naderhand gaan we weer richting Grote Markt. Hier in de buurt eten we wat bij een frietkot en gaan dan op weg naar het beeldje van Manneke Pis. Vroeger vertelden mijn ooms en tantes over Manneke Pis. En op menige wc hing een tegeltje met de spreuk: Manneke mag ik u bidden niet ernaast maar in het midden. Rondom het beeldje van Manneke Pis heeft zich een klein commercieel circus gevestigd. Manneke Pis is een jonge held uit de plaatselijke folklore. Het beeldje is gemaakt van brons en stamt uit 1619. Hij bezit een zeer uitgebreide garderobe die bewaard word in het Stedelijk Museum. Van samoerai tot kaatsbalspeler.

Brussel is een heerlijke stad waar veel te doen en te zien is. Verder is het een opmerkelijk multiculturele stad. Je komt hier mensen tegen uit alle culturen en windstreken.

We willen nog naar het parlementarium, het bezoekerscentrum van het Europees Parlement en misschien ook nog naar het Magritte museum genoemd naar de gelijnamige schilder.

Enfin we beginnen er weer een beetje in te komen. We zouden wel weer een jaar willen reizen. Wie weet in de toekomst.

Maar vooralsnog richten we ons op onze China reis.

Lieve groeten,

Marianne & Maurice