Lieve mensen,

Gisteren zijn we na een vliegreis die 20 uur geduurd heeft vanuit Chennai Zuid-India aangekomen in Amsterdam. Veilig en gezond. Op het vliegveld in Chennai was het erg druk en chaotisch. je kunt een vliegveld in India niet vergelijken met Europese en Amerikaanse vliegvelden. Voordat we op het vliegveld waren hebben we 3 uur in een taxi gezeten vanuit Pondicherry naar Chennai. Een reis over overvolle, zeer gevaarlijke wegen, door drukke Tamil dorpen.

Toen we aan boord van het vliegtuig gingen konden we niet naast elkaar zitten. Het vliegtuig was volledig overboekt. Uiteindelijk kregen we 2 plaatsen op enige afstand van elkaar in een overvol compartiment. Weinig beenruimte. Toch slagen we erin om nog wat te slapen. Als we in Frankfurt aankomen moeten we overstappen op een ander toestel wat ons naar Amsterdam zal brengen. Weer moeten we, omdat we de Eurozone binnenkomen, strenge veiligheidsmaatregelen doorstaan. Alles wordt door de Duitse douane grondig doorzocht. Wat die geur wel niet is in onze tas. Raucherstabchen, wierookstokjes. Snuffel gerust. Door de strenge controle halen we nog bijna de laatste bus niet die ons naar het vliegtuig richting Nederland zal brengen. In het vliegtuig krijgen we als snack een boterham met kaas, die smaakt heerlijk. Eindelijk weer eens echte kaas na alle nepkaas die we in Azie gegeten hebben.

Als we in Amsterdam aankomen voelt alles aan de ene kant vreemd, onwerkelijk aan en aan andere kant is het toch weer vertrouwd. Na het drukke chaotische India lijkt het wel alsof we in een rustoord terecht zijn gekomen voor jonge bejaarden. Gelukkig is het een zonnige dag en de kou valt ook wel mee. We nemen een taxi naar ons hotel in Amsterdam waar we een paar dagen zullen verblijven. Nederland is een geordend en goed gestructureerd land en ziet er in vergelijking met India mooi opgeruimd uit. Overal afvalbakken, geen toeterende auto's en een koeler klimaat. Dat is vandaag wel te merken. trui en regenjas zijn uit de bagage gehaald. We moeten weer heel erg wennen. We zullen nooit meer dezelfden zijn als voordat we vertrokken op onze reis. Over een paar dagen naar we naar ons huisadres. Dan zijn we 9,5 maand onderweg geweest.

De onvoorstelbare reis. Het was in een woord geweldig, prachtig,onverwacht , groots en meeslepend. We zagen landschappen, culturen, vele volkeren en rassen, hadden nieuwe ontmoetingen, maakten nieuwe vrienden, ontwikkelden plannen voor de toekomst, kregen nieuwe leraren, leerden en ontleerden veel. Veel mensen hielpen ons en wij hielpen mensen. We kregen een andere, rijkere kijk op het leven. Het was soms duizelingwekkend om over de planeet te reizen. Met auto, trein, vliegtuig,metro,bussen en te voet legden we enorme afstanden af over verschillende continenten. Kortom deze reis zal ons altijd bij blijven. Als we thuiskomen zullen we veel herinneringen hebben en nieuwe ideeen en plannen voor de toekomst. Alles zal zijn plaats moeten krijgen, zal rijpen en zich verder ontwikkelen. We zullen blijven reizen, blijven trainen met onze leraren en nieuwe dingen blijven ontdekken. We zijn kosmopolieten geworden, aardbewoners.

We willen ook jullie bedanken, onze lezers en de mensen die ons ondersteund hebben met hun reacties. Ons reislog is heel erg veel gelezen. Sommige verhalen 400 keer en meer. We komen zeker aan een gemiddelde van 100 lezers per verhaal. We hebben dit voor jullie gedaan maar ook voor ons zelf om een reisgeheugen achter de hand te hebben. Naast de verhalen op het weblog heeft Marianne in haar notitieboek nog extra aantekeningen gemaakt. De foto's die we gemaakt hebben weerspiegelen onze waarnemingen . Goede en zeer goede foto's, interessante en oninteressante foto's. Foto's die zich ook voor thema's lenen. Kortom we gaan e.e.a eens goed bekijken.

Iedereen bedankt. We zijn blij om terug te zijn. Maar reizen zullen we blijven doen en ons weblog zal blijven bestaan. Zo kan het een document worden.

We gaan terug naar huis, hoe het zal zijn en worden, de tijd zal het leren, wij zijn gelukkig, dankbaar en tevreden.

De vlucht van de kraanvogels is voorlopig ten einde.

Vanuit een regenachtig Amsterdam,

een voorlopig laatste reisgroet.

Maurice & Marianne.