Lieve mensen,

Daar zijn we weer. We zitten allebei van top tot teen onder de muggenbulten. Gelukkig zijn er hier in deze tijdsperiode geen muskieten. In deze streek zijn ze bijna uitgeroeid . Het beste is om 's morgens rond 4.30 op te staan dan is het nog redelijk koel. Vanmorgen hebben we dan samen met twee mensen uit India die tijdens de afwezigheid van Guruji de ashram beheren om 5.30 een thee ceremonie gehad waarbij we vanuit de stilte onze zintuigen helemaal hebben opengezet. Wat je dan ervaart is onbeschrijfelijk. De hele natuur om je heen komt tot leven en ieder geluid tot het meest subtiele geluid toe komt bij je binnen.

Eergisteren zijn we naar het bezoekerscentrum van Auroville geweest. Voor wie niet bekend is met Auroville even een korte toelichting. Auroville is een ecologisch dorp / stad waar momenteel 2200 mensen leven. Uitgangspunten van Auroville zijn o.m.: een samenleving creeeren die werkt aan de eenheid tussen mensen en volkeren. Auroville behoort aan de hele wereld en aan niemand in het bijzonder. De samenleving van Auroville is steeds in ontwikkeling en is een plek van permanente educatie gebaseerd op Spirituele waarden. Het wil een brug vormen tussen verleden, heden en toekomst. In de praktijk betekent dit dat er zaken als alternatieve technologie, andere onderwijsvormen, ecologie, Yoga en biologische landbouw beoefend worden. Auroville is in 1968 opgericht en wordt ondersteund door de VN, de regering van India en 43 andere landen op aarde.

Wij bezoeken die dag het bezoekerscentrum om de buitenkant van de Matramandir te bekijken.De Matramandir vormt het hart van de gemeenschap van Auroville, de ziel en er is in 1972 begonnen met de bouw ervan. Nu hoeven alleen de tuinen er omheen nog aangelegd te worden. Die tuinen hebben allemaal een ander thema bijvoorbeeld: stilte, inspiratie etc. Het is moeilijk de Matramandir te beschrijven, het is geen tempel of religieuze plaats. Er zijn dan ook geen religieuze symbolen te vinden. Eerst krijgen we een korte film te zien. Daarna leggen we de 1 km lange tocht af naar de Matramandir. De buitenkant hebben we in ieder geval kunnen bekijken, prachtig. Nu de binnenkant nog. Daar moeten we een afspraak voor maken om toegelaten te worden. het is immers geen plek voor toeristen maar een plaats waar oprechte zoekers in de gelegenheid worden gesteld om voor korte tijd concentratie te beoefenen.Uiteindelijk lukt het een afspraak te krijgen. Gisterochtend was het dan zo ver. Na 34 jaar kunnen we dan eindelijk deze legendarische metafysische plek betreden. Een klein gezelschap uit verschillende landen gaat op weg naar de Matramandir. Onze gids zegt dat de eerst keer heel bijzonder is , remember it will not come again. Op weg naar de Matramandir voelen we de enorme kracht die van haar uitgaat. Bij binnenkomst moeten we witte sokken dragen. Hoe moet je de Matramandir van binnen beschrijven. Een visionair gebouw wat alle verbeeldingskracht ver te boven gaat. Vol van licht en vormen, klaterende waterstroompjes die ingebed zijn in de marmeren muren. Gevuld met een immense stilte die alle beschrijvingen te boven gaat. Op weg naar de innerlijke kamer waar we een concentratie mogen doen van ongeveer 20 minuten. In de innerlijke kamer aangekomen gaan we zitten samen met nog ongeveer 30 mensen. Geen gebed, geen meditatie, geen religie, concentratie. In het midden van de ruimte staat een kristallen bol. Hoog vanuit het gebouw breekt het licht op de bol. langzaam komt en verschijnt het licht. Hier gaat om puur universeel bewustzijn. De mens op reis tussen de sterren, in een eindeloos heelal. Eindeloos bewustzijn dat zich steeds weer manifesteert in hogere, steeds veranderende vormen, tot eenmalig licht. Als we weer buiten staan zijn we stil en gaan we op weg naar het busje wat ons naar het bezoekerscentrum zal leiden. Wie meer over Auroville wil weten en haar inwoners kan bij ons terecht voor documentatie of hun website bezoeken.

Het bezoek aan de Matramandir is een van de vele hoogtepunten op deze geweldige reis. een reis die over enkele weken zal eindigen in Amsterdam. Maar dan gaat hij ook weer gewoon verder....

Vanuit Zuid-India,

Maurice & Marianne.