Lieve mensen,

Na een wat langere periode dan jullie van ons gewend zijn zijn we hier dan weer. De afgelopen dagen zijn zeer intensief geweest en er is in korte tijd ontzettend veel gebeurd. Dit is het eerste verslag van de afgelopen periode. Aansluitend zul je nog een verhaal krijgen over wat we in Delhi allemaal gezien hebben. Laten we eerst eens beginnen met afgelopen maandag. Misschien herinneren jullie je nog uit ons vorige verslag dat we momenteel bij een Indiase familie een kamer in huis hebben. Vikram Bhalla de eigenaar van dit huis heeft een reisbureau. We konden aanvankelijk geen treinkaartje krijgen naar Chennai in Zuid-India. Uiteindelijk zijn we daar toch in geslaagd en vertrekken we 28 maart eerste klas naar Chennai, een tocht van ruim twee dagen. Het waren de laatste twee kaartjes die beschikbaar waren. Nu willen we niet de hele periode in New Delhi zitten tot 28 maart dus afgelopen maandag zijn we naar het kantoor van Vikram Bhalla geweest en hebben we samen met hem en zijn medewerkers een reis uitgestippeld naar Rajasthan. 12 dagen naar Rajasthan waar we ondermeer de heilige stad Varanasi zullen bezoeken, een safari zullen meemaken in de jungle, de Taj Mahal zullen bezoeken en ook nog eens olifant gaan rijden. Vooral Marianne wil graag olifant rijden. And last but not least zullen we ook nog eens Sarnath bezoeken waar de Boeddha zijn eerste leerrede heeft gehouden. Het belooft een schitterende reis te worden, alles is geregeld, vervoer, hotel en excursies. We kunnen ons geluk niet op. De kaartjes hebben we al. De reis door India is een sprookje aan het worden. Alles bij elkaar heeft ons dat een halve middag gekost. Maar de moeite waard. Verder hebben we vandaag het goede bericht gekregen dat we in april welkom zijn in de ashram van Sri Vast in Tamil Nadu. We hebben Guruji twee jaar geleden in Zwitserland ontmoet en met name Marianne wil hier graag naar toe. Het is een prachtige kleine ashram in het zuiden waar het accent ligt op duurzame ontwikkeling, yoga, gezondheid en innerlijke ontwikkeling. We zullen hier een maand verblijven. Voor wie geinteresseerd is in de achtergronden van het werk van Sri Vast en de ashram www.srivast.org.

De afgelopen maandag zijn we na onze bespreking met Vikram naar Oud-Delhi gegaan per fietstaxi. Door het enorme drukke verkeer kwamen we uiteindelijk aan bij het Rode Fort. Dit gedeelte van New Delhi is vergeven van moskeeen. Het Rode Fort (Lal Qila) is in 1648 afgebouwd en wordt omgegeven door massieve muren van rode zandsteen. Het herinnert aan de bloeiperiode van de Moghuls, de Muslim koningen van India, afkomstig uit Afghanistan en Pakistan. Als we bij het Fort aankomen probeert een taut onze fietstaxi te verdringen door hem weg te sturen. Dat gaat niet door. Nee hij vervoert ons niet jij. Als we het Fort binnen willen is het bijna gebedstijd en moeten we als niet Muslims entree betalen. Wat we dan zien is schitterend, zwermen vogels, een schitterend uitzicht op de stad, het rituele baden van de Muslisms en de geluiden van de oproep tot het middag gebed vullen het enorme, in zonlicht gehulde, plein. Marianne moet een Burka aan en gaat op de foto met een aantal kinderen. Helaas kunnen we de foto's niet laten zien die staan op onze mobiele telefoon. Dan gaan we terug, door het stoffige, onbeschrijfelijk drukke verkeer. Delhi is aan de kant van de weg een put. Zwervers, bedelaars, mensen die onder tenten lopen. India heeft een enorm armoede probleem. Niet alleen hier maar ook in andere staten zoals Bihar en Rajasthan. 275 miljoen mensen in absolute armoede. Dan nog eens aids, een waterprobleem, milieu problemen en ga zo maar door. Dit is het meest complexe land op aarde. Overweldigend mooi onder de vuillaag. Schrijnend als het gaat om haar kinderen, die over straat kruipen terwijl de ouders als bouwvakkers werken aan de projekten die klaar moeten komen voor de Commonwealth games die hier in oktober gehouden worden.

Einde deel 1. Lees straks verder.

Maurice & Marianne.