Lieve mensen,

Met op de achtergrond de eerste vuurwerkoefeningen van de Chinezen een hartelijke groet vanuit Changchun in Jilin. 14 februari is het dan zover het Chinese nieuwjaar komt er aan. In bredere context word het hier Spring Festival genoemd. De tijd van het jaar waarin de Chinezen zich massaal verplaatsen onderweg naar de plaats waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Gelukkig hebben we via het hotel kaartjes voor de trein naar Beijing kunnen bemachtigen en een hotel kunnen reserveren van de hotel groep waar het hotel waar we nu zijn deel van uit maakt. We maken het goed momenteel maar hebben het de afgelopen dagen erg druk gehad met de training, die zeer intensief is, en met allerhande uitstapjes en sociale verplichtingen. Ook hebben we wat perikelen gehad met geld pinnen. De pinautomaat in het hotel had namelijk wel geld afgeschreven van onze rekening maar we hadden geen geld uit de automaat gekregen. Gelukkig hebben we dit met hulp van een van de hotel managers kunnen recht trekken, maar het vraagt wel veel energie. De communicatie met de Chinezen is trouwens een verhaal apart. Vaak begrijpen ze iets heel anders dan wat je bedoeld. Dus eenvoudig Engels en alles 2 keer navragen of het goed overgekomen is.

Momenteel hebben we even een kleine pauze in onze training. Inmiddels hebben we de 38 Cannonfist vorm die we aan het instuderen zijn helemaal doorlopen. Een klein wonder noemt Master Zhang dit. In Frankrijk waren de studenten maar in staat om de helft van deze lange gecompliceerde vorm in te studeren. Nu is het een kwestie van herhalen.We hopen dat als we in Nederland zijn dat deze vorm erin gebeiteld zit. Master Zhang is trouwens een erg goede en inspirerende leraar die naast de praktische informatie ons de laatste instructies geeft met betrekking tot het Hun Yuan Taiji systeem in Beijing. De komende dagen zullen we nog Taiji Ruler Qigong krijgen en Bagua Zhang. Eveneens zullen we opnamen maken van Master Zhang die de 38 Cannon Fist doet. Dit om ons studiemateriaal te geven voor onderweg. Ook hopen we in Beijing Grootmeester Feng te ontmoeten, de leraar van leraren en de meester van alle Hun Yuan meesters. Meester Feng is 1 van de laatste oude Taiji tijgers die nog in leven is.

De laatste dagen hebben we ook een aantal bezoeken afgelegd hier in de plaats. Allereerst zijn we naar de Taiji school geweest van Mevrouw Xue. In deze school komen in de ochtend, zeer vroeg, een grote groep oudere mensen samen om diverse Taiji vormen en stijlen te beoefenen.De oudste beoefenaar is 80. We krijgen demonstraties te zien en we moeten samen ook de Hun Yuan 24 demonstreren. Ook wordt aan Maurice gevraagd om een Yang stijl demonstratie te geven. Alhowel dat lang geleden is dat hij deze beoefend heeft gaat het wonder boven wonder goed. De Chinezen zijn verbaasd : waar hebben we dit allemaal geleerd ,in Nederland ?

Marianne maakt meteen een hartelijk contact met de Chinese vrouwen en we worden uitgenodigd om de volgende keer wanneer we hier zijn mee te komen trainen.Wat verder op in de week gaan we naar een andere Taiji school. Dit is een plaatselijke Hun Yuan Taiji school en de vrouw die deze school leid is een meester die samen met Master Zhang in Beijing gestudeerd heeft. Weer meedraaien met de Hun Yuan 24 en dan volgen er demonstraties. De Chinese vrouwelijke meester geeft een breed zwaard demonstratie en Master Zhang laat zich ook niet onbetuigd. De 38 en een lang zwaard demonstratie. Te gek gewoon. Ook hier worden we weer uitgenodigd om mee te komen trainen bij ons volgende bezoek.

Oh ja voordat we het vergeten we zijn ook nog naar een Chinees theater geweest in de avonduren. Beroemd in de eigen provincie. Samen met onze begeleider Mr.Shi gaan we op weg.De taxi chauffeur weet de weg niet dus we komen laat aan. De zaal zit al vol. Er ren Zhuan zoals deze theatervorm genoemd wordt staat dicht bij het Westerse Vaudeville en revue theater. Ja, het is echt zo we hebben de Chinese Corry van Gorp gezien. Het theater zelf is een combinatie van opera, dans, zang, sketches, acrobatiek, kostuumwisselingen en jongleurskunsten. Hardstikke leuk om te zien en we verstaan er natuurlijk geen biet van . Maar dat geeft niet. We klappen vrolijk mee met de Chinezen.

Een volgend hoogtepunt in de categorie uitstapjes is een bezoek aan een Educatie centrum, het kinderdagverblijf dat wij een bezoek brengen maakt hier deel van uit. We worden opgewacht door een delegatie leidsters en het hoofd van het dagverblijf. We krijgen een rondleiding en wonen een muzieklesje van peuters bij en een Engelse taalles van kleuters. Als duidelijk wordt dat Maurice ook in deze sector werkt bij een grote Nederlandse Kinderopvang organisatie krijgt het bezoek een extra dimensie. Uitwisselings programma wordt er geroepen van beide kanten. De Chinezen zien het wel zitten. Het contact met de kinderen is erg vrolijk en ontroerend. Ze zijn erg nieuwsgierig en komen ook spontaan naar ons toe. Bij de muziekles doen we mee.Op het einde van het bezoek komt de onderwijs pedagoog van het district er ook nog bij. We krijgen uitleg over de visie en Maurice wordt gevraagd een toespraakje te houden dat de verzamelde leidsters kan inspireren. Ondertussen denk je wel: oh dat wordt weer extra werk naar mijn eigen organisatie toe. Foto's en een verslag, misschien meer, het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. We worden naar de auto gebracht. Wie weet dat we ze in de toekomst nog zien.

Ondertussen begint het te tollen van alle indrukken. De volgende dag gaan we op weg naar een belangenorganisatie voor gehandicapten in ChangChun. De mevrouw die deze organistatie leidt is erg bekend in China en zelf ook gehandicapt. Wat volgt is een uiteenzetting van wat zij en haar organisatie allemaal doen. Wij vertellen wat we weten over de gehandicapte zorg in Nederland. Ook praten we over aangepaste voorzieningen die in Nederland voor mensen met een beperking beschikbaar zijn. Daar is ze in geinteresseerd. Of we foto's willen opsturen van deze voorzieningen als we terug zijn in Nederland. Natuurlijk, hoe kunnen we dit weigeren. Net als in het kinderdagverblijf, alweer geschenken. We doen een kleine donatie want ze moeten het zonder de steun van de overheid stellen.

Alsof het allemaal nog niet genoeg is hebben we nog een uitstapje naar het Keizerlijke paleis van Puyi, de laatste keizer van China . Puyi was een marionet van de Japanse regering in het door hen bezette Mantsoerije. We zien de kamers waar hij gewoond heeft met zijn familie en bekijken een tentoonstelling over zijn leven. Nee hij is niet voor het vuurpeleton geweest. de toenmalige Chinese premier Zhou en Lai besloot hem te laten heropvoeden. Nadat hij dit stadium doorlopen had leefde hij als gewoon burger in China. We genieten van het uitstapje, zeer interessant allemaal. Als we teruggaan hebben we moeite een taxi aan te houden maar uiteindelijk bereiken we veilig ons hotel.

Gisteravond hebben na een vermoeiende dag nog een Chinese massage voor fitness gehad. Master Zhang heeft ons meegenomen naar een massage instituut waar ze daarin gespecialiseerd zijn. een aparte ervaring. We komen verfrist terug in ons hotel.

Hier in Changchun is het trouwens net het wilde Westen, roekeloos rijdende auto's, geen verkeerslichten, overal ijs, half opengebroken straten. De laatste 10 jaar is deze stad pas in ontwikkeling. Van agrarisch, groen gebied tot industrie -en onderwijsstad . Alles moet hier ineens, het lijkt wel Nederland in de jaren 50 / 60 van de vorige eeuw alleen een graadje erger. Maar nog niet alle Chinezen zijn gewend aan de nieuwe ontwikkelingen en pas verworven welvaart. Onwennig lopen ze nog door supermarkten en vergapen zich aan alles wat ze zien. Als onderstroom is echter de traditie nog aanwezig. Bijvoorbeeld het branden van vuurtjes op straat voor de overleden familie leden. Het is een fascinerende mix van oud en nieuw.

Nu dat was het weer, we hebben een selectie gemaakt van de vele foto's die we genomen hebben, maar die komen iets later, want we gaan eerst eten, anders is het de hond in de pot.

Over eten gesproken, ze eten hier echt alles, bijvoorbeeld brulkikker, we blijven ons verbazen.

Lieve groeten,

6 maanden onderweg,

Maurice & Marianne.