Lieve mensen,

Vandaag rond half 8 in de ochtend zijn we naar de gedemilitariseerde zone gegaan aan de grens van Noord-en Zuid-Korea. We werden eerst met een busje naar een centraal punt gebracht om vervolgens over te stappen in een grotere toerbus. Het reisgezelschap bestond uit Koreanen, Engelsen, een Duitser en een man uit India. De jongste in het reisgezelschap was een baby, een meisje, van acht maanden. Een goedlachs kind dat het fijn vond om in de belangstelling te staan. Nadat we eerst uitgebreide instructies kregen van onze Engelstalige Koreaanse gids gingen we op weg naar onze eerste bestemming,het Imjingak park. We krijgen nadrukkelijke instructies over waar we wel en waar we geen foto's mogen maken. Ook moeten we onze paspoorten gereed houden. En last but not least, we mogen niet in de DMZ zone zelf lopen want die ligt nog vol met landmijnen die nog opgeruimd moeten worden.

Het Imjingak park is een groot terrein waar o.m. verschillende herdenkingsmonumenten staan.Tijdens de Koreaanse oorlog, die in 1950 begon en in 1953 eindigde zijn er veel Noord-Koreanen naar het zuiden gevlucht. Deze mensen hebben een herdenkingsmonument opgericht voor de Noord-Koreanen die in de oorlog om het leven gekomen zijn. Vanuit het park kan je verder de Freedom Bridge / vrijheidsbrug zien waar tot voor kort nog een trein liep naar Paju. Echter de laatste jaren zijn de verhoudingen tussen Noord-en Zuid-Korea verslechterd. Om veiligheidsredenen is de spoorlijn tijdelijk gesloten. Tijdens de oorlog was er een trein aan het rijden naar Pyongyang in Noord-Korea. De trein kwam echter niet ver want hij werd doorzeefd door de kogels die afkomstig waren uit de geweren van het Chinese Rode leger. De machinist wist te ontkomen en de trein staat nog aan de kant van de Zuid-Koreanen. Kijk maar eens in ons foto verslag om hem te zien. Verder krijgen we een film te zien waarin o.m. de tunnels getoond worden die de Noord-Koreanen aangelegd hebben richting Zuid-Korea. In totaal 4. Eerst werd er dynamiet gebruikt en vervolgens werden de granieten brokstukken richting Noord-Korea versleept. De derde tunnel die ontdekt werd was maar 44 km van Seoul, 73 meter onder de grond. Later in de toer mogen we er in waarbij we een stukje op Noord-Koreaans grondgebied komen, onder de grond wel eens waar, maar toch. Formeel zijn Noord-en Zuid-Korea nog in oorlog. In 1953 is er een wapenstilstand gesloten. Vergeten wordt wel eens in Nederland dat er ook Nederlandse soldaten in Korea gevochten hebben. Rondom de DMZ zone is verder een JSA, een ontmoetingsplaats tussen de UN en Noord-Korea, en een kamp van de UN. Daar komen we niet want daar gelden strenge veiligheids maatregelen. Waar we wel naar toe mogen is naar de derde tunnel. Van te voren moeten we gele veiligheidshelmen op. Mensen met gezondheidsklachten mogen niet mee. De tunnel is diep, vochtig en steil, er is nauwelijks ruimte om te lopen. Aan de Zuid-koreaanse kant gaat het nog wel maar aan de kant van de Noord-Koreanen is het nauwelijks meer te doen. Een gek idee dat hier 30.000 Noord- Koreaanse soldaten in een uur doorheen kunnen lopen. Terug, de tunnel uit gaat het loodrecht naar boven. Veel mensen moeten onderweg uitrusten. Marianne red het ook prima zonder uit te rusten. Na de tunneltocht gaan we naar het Dorasan treinstation, het laatse treinstation in Zuid-Korea. Hier zullen uiteindelijk de treinen richting Noord-Korea gaan rijden. Als de hereniging van beide Korea's een feit is. That will be the Day. Dan gaat de gekte hier massaal uitbreken. Het is de dag waar veel Koreanen naar uitkijken. Als dit station eenmaal open is willen de Koreanen een Transeuraziatische verbinding aanleggen naar Europa zodat Zuid-Oost Azie en Europa verbonden zullen worden in ruimte en tijd. Marianne neemt al even plaats in de wachtruimte van het station, ze is de enige. Een symbolisch voorschot op de toekomst. Als de lijn operationeel is gaan we weer naar Korea.

De DMZ zone is overigens een natuurgebied. Als we naar het Dora Observatiestation gaan kunnen we arenden zien vliegen, grote groepen, schitterend. Een ongerept natuur paradijs vol met mijnen. Achter de DMZ zone heeft Hyundai een fabriek waar 30.000 Noord-Koreanen werken. Elke dag gaan er ruwe grondstoffen naartoe en komen in de avond de fabrikaten terug naar Zuid-Korea. De Noord-Koreanen hebben een nepstad gebouwd achter de DMZ zone en de Zuid-Koreanen een paar km verderop een echte stad. De Noord-Koreanen wilden de inwoners van de Zuid-Koreaanse stad ontvoeren naar hun nepstad. Als het weer helder is kun vanuit het observatorium door een verrekijker het bronzen standbeeld zien van Kim Ill Sung, de eerste dictator van Noord-Korea. Wij noemen hem gekscherend ' Grote Broer', zie de roman van George Orwell, 1984.

Het is een heldere dag dus kunnen we vanuit het observatorium ver weg kijken.De Koreaanse oorlog heeft veel levens gekost en een diepe wond toegebracht aan het volk van Korea. De Zuid-Koreanen streven in dit millennium niet alleen de hereniging na maar ook de tot stand- koming van de vrede tussen alle volkeren.

Het is een interessante dag met onvermoede dingen die we te zien krijgen. We sluiten af met een tochtje naar een souvenirwinkel en een winkel waar Amthysten verkocht worden.

De souvenirs vinden wij niet interessant. De stenen wel, ze worden hier in Zuid-Korea gedolven maar de verkooptechniek van de verkoopster staat ons niet aan. Wel mooie stenen overigens.

Hier laten we het maar bij, morgen is er weer een dag, dan op weg naar de ambassade van India.

Lieve groeten,

Maurice & Marianne