Lieve mensen,

Vandaag zijn we aangekomen in de Japanse havenstad Hakata onze laatste stop voordat we naar Zuid- Korea vertrekken. In 1 uur en 10 minuten waren we in Hakata. 285 km per uur met de Hikari Railstar . Nauwelijks tijd om even je ogen dicht te doen. Eenmaal aangekomen in Hakata moesten we eerst op zoek naar een geldautomaat. Nu valt pinnen in Japan niet mee. Er is maar 1 bank waar je terecht kan met je Europese pasjes. Eerst dus naar het hotel om onze bagage te parkeren en dan op zoek naar een bank. Gelukkig kost ons dat niet veel tijd. Met behulp van weer een vriendelijke Japanner vinden we het kantoor van de JP bank snel. Dan is er even tijd om rustig te zitten in de herfstzon die nog best fel kan schijnen hier in deze tijd van het jaar. Terug naar het hotel om te betalen en ons te installeren.

Het hotel is trouwens een verhaal op zich. het is een echt zeemanshotel wat ondermeer terug te vinden is in het aanbod van de betaal tv. Voor 4000 Yen kun je hier 's avonds naar een zeeman speciaal kijken. We laten aan ieders fantasie over wat dit dan wel mag inhouden. De buitenkant van het hotel is ook erg bijzonder. Buiten staat een zeerover van ongeveer 2 meter met houten been en haakhand je vrolijk toe te grijnzen. Het geheel van de rest van het restaurant wordt omlijst door patrijspoorten en attributen die met het zeemansleven te maken hebben. Wij hebben ons rot gelachen over deze setting. Het hotel wordt gerund door een aantal jonge mensen die uit verschillende windstreken afkomstig zijn. De Phillipijnse kokkin van het hotel restaurant was er als de kippen bij om ons te verleiden een keer te komen eten. Ze informeerde wat we wilden hebben en of we spicy aten en rijst lusten. Nou rijst dat lusten wij wel. Met dank aan Inari de rijstgod en de vos zijn boodschapper. Aan rijst geen gebrek in dit land. Net als Puk en Muk eten wij ons door de rijstberg heen. In het hotel spreken de medewerkers gebrekkig Engels. Dat is al een voortuitgang in vergelijking met wat we eerder mochten meemaken. We zitten dicht bij het station dus met het vervoer naar de veerboot terminal zit het ook wel goed. Het word 3 uur varen naar Busan in Zuid- Korea. In Korea zullen we niet al te lang blijven. Hoe lang weten we nog niet maar Zuid-Korea is voor ons meer een springplank naar onze Chinareis toe.

Desondanks willen we zoals we eerder al gemeld hebben een tempelstage in Busan regelen. De eerste contacten daarvoor hebben we reeds gelegd met de Beomeosa tempel gelegen in de bergen vlakbij Busan. De monnik Younghue, de contactpersoon in deze tempel die Engels kan heeft ons een paar opties voorgehouden waar we uit kunnen kiezen. Zo vieren we waarschijnlijk oud-en nieuw in een Koreaanse tempel met een speciale training en ceremonie. Verder zijn we uitgenodigd om als vrijwilliger mee te werken bij een Engelstalige tempeltraining voor kinderen. In dit laatste geval zijn we de monniken geen geld schuldig. Ook is er nog een iets langer durende training waar dieper in gegaan wordt op de leer van de boeddha. Het is echter de vraag of we van deze optie gebruik zullen maken. Met de kinderen werken lijkt ons erg leuk en leerzaam. Het geeft toch weer een extra dimensie aan onze Korea reis. Ook willen we nog Taiji vrienden in de buurt van Seoul opzoeken maar het is momenteel moeilijk om hen te bereiken. In Seoul willen we verder ons visum voor India regelen, ons Chinese visum zit wel goed dat hebben reeds in San Francisco geregeld.

Al met al wel handig dat we hier 10 dagen zitten om e.e.a. te kunnen regelen en uitzoeken. Dat heb je op zo'n lange reis af en toe wel nodig.

Vermeldenswaard is verder dat je hier de oudste Zen tempel van Japan hebt. Dit is de tempel waar Esai het boeddhisme vanuit China in Japan introduceerde. Verder heb je hier een robotscopisch centrum met de laatste robot technologie. Boeddha in de robot. Typisch Japans.

Vanuit een zeemanshotel met allure,

groeten wij jullie,

Maurice & Marianne.