Lieve mensen,

Het is hier nu zaterdag en dit is het laatste verslag van dit gedeelte van onze reis. Afscheid nemen van San Francisco en van de USA. Morgen zijn we 3,5 maand onderweg waarvan 2,5 maand in de USA. Een onvergetelijke reis waarbij we heel veel van dit fascinerende land hebben gezien. Veel mooie dingen maar ook de minder mooie dingen. De mensen die we ontmoet hebben waren fantastisch en het heeft ons blijvende contacten opgeleverd die we echter wel zullen moeten blijven onderhouden. Onze laatste stop in San Francisco is alles bij elkaar heel fijn geworden. We hebben vriendschap gesloten met enkele mensen die hier werken in het vredescentrum. Katryn een van de managers die hier werkt mailde ons vanmorgen nog dat we hier maar moesten komen wonen. Dit is inderdaad een geweldige plaats om te zijn. Hier wonen zoveel geinspireerde , bevlogen mensen. Je legt hier makkelijk contacten en je kunt hier op allerhande gebieden zoveel ondernemen. Zowel maatschappelijk, spiritueel, sociaal , cultureel en recreatief. Deze stad heeft zo'n enorm menselijk potentieel en is zo rijk aan mogelijkheden dat je er bijna duizelig van wordt. Dans, dans in de zon die hier altijd schijnt, dans je dromen, geef vorm aan je ideeen, leef iedere dag alsof het je eerste dag is. Woef-woef, speel, creeer, dans op de muziek van het leven. Over spelen gesproken. Gisteren zijn we naar het jaarlijkse groene festival van San Francisco gegaan. Een enorm festival waar de alternatieve beweging van Californie zich presenteert. Allerhande bedrijven, actiegroepen, opleidingsorganisaties, Fair Trade, locale ondernemingen, sprekers op het gebied van maatschappelijke verandering, gezondheidszorg etc. etc. Te veel om op te noemen. Men is hier ook bezig om steeds meer groene economie te scheppen. Minder gesjoemel met geld, eerlijke producten, meer kansen voor allerhande bevolkingsgroepen etc. De problemen waar we mee te maken hebben zijn momenteel overal op de planeet aanwezig. Act/ handel locaal denk Planetair, zoek verbindingen met elkaar overal ter wereld en ontwikkel plaatselijk nieuwe vormen van werk, handel, leef-en studie mogelijkheden. Alhoewel je er natuurlijk niet vanuit mag gaan dat omdat wij vinden dat de zaken moeten veranderen dat anderen hetzelfde denken of doen. Maar toch net als in de jaren zestig waait hier , vanuit een voorzichtig optimisme de wind van de verandering. De strijd om de aarde is al geruime tijd gaande en het zal nog wel een tijdje duren. De keus is echter simpel: leven of uiteindelijk sterven. Putten we onze mooie planeet verder uit. Buiten we anderen uit of zijn we bereid te delen en de aarde te genezen en daarmee onszelf. De beweging van mensen die vind dat het anders kan en moet word gelukkig steeds groter.

Goed, foto's van het groene festival, dat ons heeft geinspireerd en voorzichtig optimistisch stemt. Afscheid nemen van de mensen hier en afscheid nemen van dit land. Maandagmorgen gaan we met de shuttle naar San Francisco Airport International. De volgende dag komen we in Japan om 4.45 in de middag aan. Alles is geregeld, morgen hebben we nog een ronde tafel gesprek hier. Daar kwamen niet onder uit . Net ook nog even de foto's van thuis en van het werk aan Kathryn laten zien . Op dat soort momenten mis je je eigen plek toch wel een beetje. Inmiddels hebben we ons Japans woordenboekje alvast te voorschijn gehaald. Kanji is een tongbrekende taal. maar we gaan alvast oefenen in het vliegtuig. Het is overigens nauwelijks voor te stellen dat de winter en kerstmis er al weer snel aankomt.

Onze reis stemt ons tot dankbaarheid, dankbaar voor alles wat wij mochten ontvangen en geven van en aan zoveel mensen. We hopen dat alles goed zal blijven gaan en dat we gezond weer thuis mogen komen.

Dat was het weer,

Met op de achtergrond akoestische muziek van

van een plaatselijke singer songwriter, vanuit de Red Vic in

San Francisco,

Lieve groeten,

Maurice & Marianne.