Lieve mensen,

Vandaag regent het in San Francisco. Gisteren is het precies 3 maanden geleden dat we uit Nederland vertrokken zijn. Een kleine mijlpaal in onze reis die ons nog steeds niet tegenstaat of begint te vervelen. Woensdagavond zijn we met Marlowe en Kathryn naar een netwerkbijeenkomst geweest in een Chalet vlakbij de oceaan. Interessant we hebben er ideeen opgedaan voor netwerken en fondsenwerving. De club mensen die daar bij elkaar was kende elkaar al lang dus het was eigenlijk meer een sociale club. Wat ook wel erg leuk was is dat we Marlowe en Kathryn wat beter hebben leren kennen. De woensdagochtend hebben we besteed aan het rondmaken van onze reis maar Japan bij Tokyo travel. Toen we daar aankwamen lagen onze vliegtickets al klaar en konden we ook onze Japan railpassen meenemen. Een hele opluchting: het geheel heeft ons toch bijna 3 dagen gekost. Daarna zijn we naar een bureau gegaan wat gespecialiseerd is in reisdocumenten. We wilden daar onze visa voor China en India laten regelen. Nu voor China is waarschijnlijk mogelijk maar voor India niet. Voor China krijgen we waarschijnlijk een multi-of double entry visum wat betekent dat we respectievelijk 12 maanden of 6 maanden toegang hebben voor China plus dat we ook als we dat willen naar Hong Kong mogen reizen. Met een dergelijk visum zitten we niet met datumverloop. India is helaas niet mogelijk vanwege de wettelijke bepalingen hier in de USA. India verstrekt namelijk alleen visa aan bewoners van de USA. Maureen het hoofd van Travel Documents wist het ons precies te vertellen. Maureen is overigens een leuke vrouw, jaren '70 Punker met Tattoo's en piercings, helemaal niet wat je verwacht bij een visumbureau. Enfin onze paspoorten zijn nu onderweg naar de Chinese Ambassade in Washinghton DC, de hoofdstad. Met de Federal Express. In Washington zijn de Chinezen minder moeilijk dan bij het consulaat hier. Maandag hopen we dat dit in ieder geval rond is. Zo blijf je wel bezig verzuchten we dan. India komt later wel. Dat fixen we wel ergens anders.

Gisteren zijn we naar Castro gegaan, de gay en lesbische wijk hier in San Francisco. Castro is een van de 6 wijken met een heel eigen signatuur. Eigen winkels, reisbureau's, bars, cultuur, kortom het is te vergelijken met Amsterdam en Berlijn. Als je hier wilt lopen moet je overigens wel uit het goede hout gesneden zijn. San Francisco telt in totaal 43 heuvels waarvan de een nog steiler is dan de andere. Dat mochten we gisteren tenminste ondervinden .

Hier in de straat is het overdag een komen en een gaan van jongeren die voedselbonnen aan de overkant van ons hotel komen halen. Je hebt ze in allerhande soorten en maten. Met rugzakken dieren, muziekinstrumenten. Af en toe zie je hier nog een oude hippie voorbij komen. Still going strong.

We hebben vandaag dus een regendag. Eerst wilde we naar het Moma, museum voor moderne kunst maar dat was verschrikkelijk duur qua entree. Een echte ripp/ afzetterij zoals ze dat hier noemen. Nu zit ik hier lekker te werken aan dit verslag in de lobby van het hotel.

Er zijn weer nieuwe gasten binnen gekomen. Vanmorgen om 5 uur deed de jongste gast van het hotel in de kamer boven ons een een kleine regendans, bonk, bonk,bonk. En gisteren in de boekwinkel die we bezochten was er een roodharige poes die een tijdje heeft zitten spinnen op de schoot van Maurice. Gaf weer even een beetje een thuisgevoel.

Nu tot de volgende keer maar weer.

Lieve groeten,

Maurice

Marianne