Lieve mensen,

Gisteren zijn we naar Richmond geweest 13 mijl hier vandaan. Van te voren hadden we kaartjes gereserveerd bij de Ticket agent van Amtrak aan de telefoon We konden de kaartjes hier niet ophalen aan het loket want op het station van Ashland worden geen kaartjes verkocht. De Amtrak Ticket agent zei tegen ons dat we deze kaartjes buiten onze US Railpass om moesten betalen. Eenmaal in de trein legde we deze situatie aan de conducteur uit. Die vond het vreemd dat we de kaartjes nog apart met onze pas moesten betalen. We konden proberen op het volgende station in Staples Mill de kaartjes aan het loket te laten uitprinten. Vlug, vlug de trein uit op een holletje naar het loket. De kaartjes konden niet geprint worden. maar geen nood we konden toch mee naar Richmond Mainstreet, de Amtrak conducteurs lieten gewoon de trein iets later vertrekken. En wij hoefden zowel heen als terug niets bij te betalen. Opvallend is het wel, de warmte en vriendelijkheid van de gewone Amerikanen die we steeds tegenkomen. Hun behulpzaamheid en belangstelling voor wie we zijn en waar we vandaan komen. Niet alleen conducteurs maar ook mensen van diverse pluimage. Goed, uiteindelijk zijn we in het Mainstreet station in Richmond uitgekomen. Een prachtig gerenoveerd station dat in het verleden onder water heeft gestaan, afgebrand is geweest etc, etc. Als je uit het station komt kom je in de wijk Shockoe in Richmond. In deze wijk vind je naast voormalige tabakspakhuizen ook de herinneringen aan de slavenhandel. Hier werden vroeger de slaven op veilingen tentoongesteld en verkocht als arbeider voor de plantages of als hulp in de huishouding van rijke families uit Richmond. Het was tot aan 1958 dat hier nog rassensegregatie/ scheiding bestond op scholen en in winkels. Dit ondanks het feit dat in 1950 de rassenscheiding bij wet verboden was. In deze stad vind je nog overal sporen van die periode. Marianne wil speciaal naar het Maggie L. Walker huis gaan, wat tot het Nationale historische erfgoed van de USA behoord. Maggie L. Walker is een rolmodel voor de emancipatie van Afro-Amerikanen en speciaal voor vrouwen. Zij richtte de eerste Afro-Amerikaanse bank op, startte een Highschool voor Afro-Amerikaanse meisjes en redigeerde een krant voor de eigen gemeenschap. De bank is nog steeds in bedrijf en heeft geen last van de crisis gehad. Ook de Highschool bestaat nog steeds. We kregen een rondleiding door haar huis en een gids. John Donhoghue vertelde ons over haar leven en werk. Het huis en de nalatenschap van deze bijzondere vrouw wordt beheerd door de Nationale Parkendienst van de USA. Voordat we echter bij het Maggie Walker huis aankwamen hadden we een hele speurtocht door de stad achter de rug. Achtereenvolgens werden we door Universitaire docenten, groenwerkers en agenten op weg geholpen.Het Maggie Walker huis ligt in een grote Afro-Amerikaanse wijk in Richmond, waar we zeggen het maar weer eens geen blanke te bekennen is. In deze wijk kwamen we ook het standbeeld van Bill, Bojangles, Robinson tegen. Acteur, zanger , tapdanser en Humanist.

Richmond is de hoofdstad van Virginia en was vroeger het hart van de Confederatie ten tijde van de burgeroorlog. Je vind hier dan ook veel musea die herinneren aan de tijd van de Generaals Lee en Grant. Thomas Jefferson is in Richmond geboren en was de tweede president van de USA. Naast historie is Richmond ook een gezellige levendige stad met veel cultuur, theater, muziek, dans en uitgaansmogelijkheden. Een dagje is dan ook te weinig om deze stad echt te leren kennen. Maar dat is nu eenmaal inherent aan zo'n lange reis als die wij aan het maken zijn. Momenteel zijn we dan ook aan het uitrusten en ons aan het voorbereiden voor onze 3 daagse treintocht naar Albuquerque, New Mexico. Vrijdag gaan we hier naar toe. Ook hebben we onze treinkaartjes naar Californie al gereserveerd. We gaan het laatste deel van onze reis met de legendarische California Zhephyr trein helemaal dopr de Rocky Mountains. We moeten deze kaartjes apart kopen omdat op 25 Oktober onze Us Railpass verloopt. Maar zover is het voorlopig nog niet. Het is hier schitterend weer. Zeker 25 graden en de zon schijnt uitbundig. Heerlijk. Naarmate we verder de USA intrekken zal het goede weer ons blijven begeleiden. Vannacht was het zelfs mogelijk om in een hempje buiten te zitten op de veranda.

Nu tot de volgende keer maar weer,

Lieve groeten,

Maurice

Marianne.