Lieve mensen,

Gisteren zijn we naar Midtown Manhattan geweest. Alleerst zijn we gestart bij ons vaste rustpunt dat gelegen is vlakbij ons hotel, een coffeeshop annex restaria genaamd Delicia. Deze gelegenheid wordt gerund door jonge Israelische mensen en je kunt er heerlijke dingen eten en lekkere koffie drinken. Tijdschriften en kranten lezen en op de achtergrond klinkt prima muziek. De scholen zijn op maandag weer begonnen en heel New York is ook weer aan het werk gegaan.dat is te merken , want in de ochtend tussen 7.00 en 10.00 is het rushhour. Snel, snel naar het werk. een eindeloze rij mensen begeeft zich op topsnelheid naar kantoor. Ondertussen bellen, lezen, eten en praten. Het is een ongelofelijk gebeuren om mee te maken. 's Avonds idem dito, alleen is dan het verkeer nog veel heftiger met name taxi's en postbedrijven zoals Fedex. en UPS krioelen als dolgedraaide mieren door de stad. Ons doel van maandag is Broadway, swing it away, musical en theater boulevard bij uitstek. Om er te komen moeten we eerst richting Madison Avenue, een sjiekere woon en winkelbuurt van NY.Hier zien we veel kantoormensen in een park pauzeren en ook valt het ons op dat er veel Afro-Amerikaanse Nannies zijn die de kleine kinderen van welgestelde middenklasse gezinnen rondrijden in dure Mclaren wandelwagentjes. In het Madisonsquare park waar we ook even uitrusten wonen ook tamme eekhoorns die je brutaalweg op 1 handlengte afstand benaderen. Een van de eekhoorns duikt een afvalbak in om te kijken of er nog restanten zijn van nootjes of chips.Zoals al eerder vermeld het schooljaar is begonnen en je ziet overal scholen die weer open zijn en kinderen en studenten die door de stad op weg zijn naar Highschool of Universiteit. De scholen overigens worden hier zwaar bewaakt. De meeste scholen hebben eigen veiligheidsmensen in dienst en sommige scholen hebben tralies en zware deuren. Wat ook opvalt zijn de vele verkeersagenten in het straatbeeld, geharde, meest Afro-Amerikaanse agenten met keiharde gezichtsuitdrukkingen die meedogeloos optreden tegen foutparkeerders. Bij ieder kantoorgebouw staan wel hotdog-en andere eettentjes voor de hongerige kantoormensen die hun lunchpauze buiten het gebouw doorbrengen. Fietskoeriers, straatverkopers, taxi's ,bussen, zwervers, winkelend publiek, ijscokarretjes, werklieden, werklozen, allemaal en nog veel meer bevolken ze de straten van New York. iedereen is op straat. Een onvoorstelbare, kleurige mengelmoes van het menselijk doen en laten .

Onderweg naar Broadway, maar eerst komen we nog door een stuk Little Korea om vervolgens, de bocht om in Broadway te belanden. Broadway beroemd om zijn musicals, van West Side Story tot aan Mamma Mia en noem ze maar op. Broadway waar grote artiesten opgetreden hebben de droom van iedere aankomende musicalartiest. Broadway is een lange Avenue, straat ,waar je ontzettend veel theaters vind waar musicaluitvoeringen gegeven worden.In onze foto's geven we jullie een aantal voorbeelden van theaters. Ook de studio's van CBS zijn er gevestigd en het is daar waar o.m. de bekende forensische misdaadserie CSI NY opgenomen wordt. Ook de David Letterman show, een talkshow die bekend is in Amerika wordt hier opgenomen. Verder zijn we op Times Square geweest dat een onderdeel vormt van Broadway en waar jaarlijks het aftellen voor het Nieuwe Jaar plaatsvind. We maakten een tussenstop bij het Newyorkse hardrock cafe waar we weer talloze interessante objecten tegenkwamen waaronder de in een eerder verslag genoemde deuren van de opnamestudio in Abbeyroad waar de Beatles furore maakten. Ook zagen we in het Hardrock cafe NY een altaartje voor John Lennon. Kortom onze zintuigen werden weer danig op de proef gesteld. Verder kwamen we de Colony tegen een winkel waar alles maar dan ook alles te vinden is op musical-en filmmuziek gebied.Platen, posters, gadgets,bladmuziek, objecten uit een bepaalde tijdsperiode etc.etc. Wat wij een leuke ontdekking vonden was een platenspelertje dat Happy Days speelde. Het nummer werd uitgevoerd door de Fonz, yes de Fonz, kennen we hem nog ! De enige echte.

Trouwens nu we toch bezig zijn, als je hier ergens eet dan zie je eerst de prijzen zonder tax en service. Men verwacht hier van je dat je 15 tot 20 % fooi, tips geeft voor de bediening. dat heeft er mee te maken dat het basisloon per uur erg laag is, 2 tot hooguit 5 $ per uur. Tot nu toe hebben we dit nog maar 1 keer gegeven. Dat kwam dan ook omdat de serveerster vroeg of ze de service op de rekening moest zetten . Wisten wij veel . Verder het geld, alle biljetten hebben dezelfde grootte en kleur. Je moet goed opletten wat je geeft en terugkrijgt want voordat je het weet krijg je 1$ terug in plaats van 10$. Zeker in het begin is dat erg lastig. het blijft gewoon opletten geblazen.

Broadway was een hele ervaring en uitputtend ook. Voordat we echter naar onze kamer gingen moesten we boodschappen doen. We hebben een goede supermarkt gevonden hier in de buurt waar ze gezonde en ook veel biologische producten verkopen. De Amerikanen zijn trouwens ook steeds miluebewuster aan het worden. Je kunt je plastic inleveren bij de supermarkt zodat het gerecycled wordt. dat hebben we gedaan, wat ons meteen de goedkeuring opleverde van de vrouw achter de kassa die vervolgens een gesprekje met ons begon. Dat hebben we trouwens wel meer van die spontane gesprekjes met mensen die we tegenkomen. Zo van waar kom je vandaan tot iets verdergaande gesprekken. Meestal zijn het mensen die emigrant zijn in dit land. Amerikanen zelf lijken heel open maar een verdere kennismaking kost toch wat meer tijd.

Tot slot de foto's met de linten, dit zijn prayers for peace, ribbons van verschillende kleuren, geel voor de gevallen soldaten in Irak en Afganistan, blauw voor de familie en vienden en groen voor de omgekomen locale bevolking. Het is een initiatief van een van oorsprong Nederlands Hervormde kerk.

Wereldvrede, dat is de dag waarop wij wachten, you may think I am a dreamer but I am not the only one.

Lieve groeten,

Maurice

Marianne