Lieve mensen,

Nadat jullie een paar dagen niets van ons gehoord hebben: hier zijn we weer. We zitten te internetten in de lobby van Hotel Seton in New York in 144 East 40th Street, Midtown, Manhattan. We zijn hier 28 augustus 's avonds laat aangekomen met de expressbus vanaf JFK het vliegveld van New York waar alle toestellen vanuit Europa aankomen. De vliegreis vanuit Madrid naar Amsterdam en vervolgens naar New York met een Boeing 747 van de KLM is heel goed verlopen. Het enige wat erg zwaar was deze keer waren de grenscontroles op de vliegvelden. In Madrid werden we volledig gestript. We moesten daar alles in bakken leggen behalve onze broek en bovenkleding. Marianne moest het water in haar veldfles in een wcpot leeggieten ver verwijderd van de controlepost. De ambtenaar die dit zei was onvermurwbaar.In Nederland moesten we een soortgelijke procedure volgen.En eenmaal aangekomen in de USA werd Maurice zeker 20 minuten ondervraagd door een agent van de Homeland Security. Hij moest een eindeloze reeks vragen beantwoorden van wat voor beroep hij had, hoeveel geld hij bij had etc.etc. Zeker als je vermoeid bent is dit zwaar want je voelt je toch kwetsbaar en emotioneel van zo'n lange vliegreis. In het vliegtuig werden we trouwens wel heel goed verzorgt. De purser die voor ons zorgde kwam uit Tilburg en woont in de Reeshof en heet, hoe is het mogelijk,ook Maurice. Het was even Tilburgers onder elkaar. Dat geeft dan toch een beetje een thuisgevoel. Eenmaal aangekomen op JFK. hebben we een expressbus genomen naar het Grand Central Station. $ 15= dollar p.p.Van daaruit was het 2 blokken naar ons hotel gevestigd op het reeds eerder genoemde adres.We hebben behoorlijk last gehad van jetlag en met name Maurice had vanwege alle emoties rond de grenscontrole in de USA problemen met zijn ontlasting. Je moet overigens rustig blijven bij dit soort controles. Als je grappen maakt of ingaat tegen wat er gezegd wordt wijst men je meteen terecht. De ambtenaren van de Homeland Security zijn goed afgerichte robots. Enfin inmiddels zitten we lekker in ons hotel.Een gezellig oud hotel met een zeer gemengde gastenpopulatie uit alle delen van de wereld. Echt een hotel voor mensen die langer onderweg zijn en prijsbewust willen reizen.Het personeel is vriendelijk en als je vroeg genoeg opstaat is er een klein ontbijtbuffet met orangejuice. Koffie is hier hele dag gratis verkrijgbaar. In tegenstelling tot de duurdere hotels heeft dit hotel sfeer. Aardig personeel en je zit bij heel veel zaken dicht in de buurt. Het gedeelte waar wij zitten is erg gezellig en we komen aardige Amerikanen tegen die heel lief voor ons zijn. Zo liepen we bijvoorbeeld met onze regenponcho's over straat en werden we aangesproken door een mevrouw die vond dat we er erg cute uitzagen. Amerikanen zijn behulpzaam als je ze iets vraagt. No problem, sure guys. De stad zelf is overweldigend en bijna niet in een paar woorden te beschrijven. Ze lijkt op geen enkele stad in Europa die wij kennen. Hier is alles big, bigger, biggest. The impossible is possible. Een gigantische smeltkroes van rassen en culturen vanuit de hele wereld. Alles komt hier samen in een notendop.Er is zoveel te zien mee te maken, te beleven en te ervaren.De prijzen zijn hier ongeveer 10 tot 15 procent lager dan in Europa en als je ergens afrekent wordt je geld altijd nageteld. Een gewoonte die je zelf ook over gaat nemen want je krijgt wel heel erg veel biljetten van $ 1=. Het Dagobertduckbewustzijn. Nu de gevolgen van onze jetlag bijna weggetrokken zijn, zijn we vandaag de omgeving wat uitgebreider aan het verkennen geweest. Dat zullen jullie wel zien in de eerste reeks foto's die we gemaakt hebben, die spreken voor zich. het is hier overigens de laatste dagen regenachtig en bewolkt weer een gevolg van een storm die ergens anders woed. Maar het word beter weer .We hadden overigens onze airco. op onze slaapkamer niet aangezet wisten wij veel. Het schoonmaakpersoneel, 3 erg aardige Latino's kwam binnen en riep meteen uit dat het muy caliente was, erg heet. Ja en wij vonden het al zo klammig en warm, we waren peentjes aan het zweten. Ons bevalt het hotel goed en we gaan de komende dagen onze verkenningstocht door de stad verder uitbreiden en zullen we jullie berichten over onze verdere bevindingen.

Het nieuws werd hier trouwens de laatste dagen beheerst door de dood van Edward, Teddy, Kennedy. Hem is een groots en indrukwekkend afscheid ten deel gevallen. We hebben de reportages over zijn werk en leven direct live op de televisie kunnen volgen en hebben daarbij kennis kunnen nemen van een episode in de Amerikaanse politieke geschiedenis waaraan nu een einde gekomen is. Edward Kennedy was een sociale hervormer en stond dicht bij de gewone mensen.

Goed, tijd om er een punt achter te zetten. We hopen dat het goed gaat met iedereen en blijf ons vooral volgen.

Lieve groeten,

Maurice

Marianne