Lieve mensen,

Daar zijn we weer, gisteren hebben we een hele ondernemende dag gehad. Allereerst zijn we natuurlijk gaan ontbijten. Dat is normaal ware het niet dat op het terras waar we zaten een vader met zijn 4 zonen 's morgens vroeg al stevig aan de drank waren. Dat zullen ze in de loop van de dag wel gemerkt hebben. Na het ontbijt gisteren, evenals vandaag trouwens zijn we Taiji en Qigong gaan trainen op een klein, door bomen omzoomd pleintje. Tijdens de training werden we gefotografeerd door een Spaanse jongen, Jose Romera uit Cadiz, een havenstad in Andalusie. Na onze training benaderde hij ons met een aantal vragen betreffende de Taiji en de Qigong. Maurice heeft in een notendop uitgelegd hoe het systeem in elkaar zit dat wij beoefenen. Jose vertelde dat hij al 5 jaar Yoga beoefende en dat hij architectuur studeert. Hij was heel belangstellend in martiale kunsten en Qigong. We hebben adresgegevens uitgewisseld en aangegeven dat hij ons kon mailen als hij meer informatie wilde. We beginnen langzamerhand in Spanje wel wat contacten op te bouwen. Misschien een goed idee zeiden we tegen elkaar om in de toekomst Qigong en Taiji workshops te gaan geven in Spanje. Enfin, dat zien we later wel weer. Na onze training kwam er een klein toneelgroepje op het plein gevolgd door een stoet mensen. Ze speelden 2 toneelstukjes die gebaseerd waren op de historie van Cuenca. het verhaal van een hypochonder die genezing zoekt voor zijn kwalen maar die uiteindelijk zelf in het ootje genomen wordt door genezing met knuppelslagen. Best grappig om te zien. Naderhand zagen we twee van de toneelspelers uitgeteld op een terrasje zitten. Wat hebben we verder nog gedaan. Gerust natuurlijk want dat is hier erg belangrijk. het is hier 36 graden en de hitte is moordend, vooral tussen twee en zes uur in de middag. Na de rustperiode hebben we het museum voor abstracte kunsten van Spanje bezocht hier ter plaatse. Een schitterend museum gevestigd in een eeuwenoud huis wat geheel gerenoveerd is. We kregen toestemming om zonder flitser te fotograferen en hebben zowat de hele collectie van het museum kunnen vastleggen. We zullen jullie niet vermoeien met de grote hoeveelheid foto's die we genomen hebben en zullen jullie daarom een selectie van de gemaakte foto's voorschotelen. Enerzijds betreft het hier abstract werk van diverse Spaanse kunstenaars waarvan het werk tot de permanente collectie van het museum behoort en anderzijds zijn er foto's van de Venuzolaanse kunstenaar Carlos Cruz-Diez: Color happens, kinetische manipulaties van het fenomeen kleur. Van het werk van de laatste kunstenaar heeft Maurice weer een kunstwerkje gemaakt waarin Marianne een prominente plaats inneemt. Kijk en verbaas je ! Na het bezoek aan de tentoonstelling gisteren zaten we op een bankje op de Plaza Major, het hoofdplein. Wat een drukte ineens. Een waar pandimonium speelde zich voor onze ogen af. Een trouwerij in de kathedraal waarbij speciaal bussen waren ingehuurd om het trouwgezelschap te vervoeren naar de feestdis. Verkeerspolitie om het geheel te regelen. Een volkomen ontregelde verkeerssituatie waarbij de sleepwagen van de Policia local paraat stond.Uiteindelijk loste alles zich op en keerde de rust op het plein terug. Typisch Spaans, het deed ons denken aan de films van de Franse regisseur Jacques Tati, waarin het dagelijks leven op subtiel ironische wijze op de hak genomen wordt. La Vida todo in een notendop.

Vandaag hebben we uitgekeken naar de Mariahemelvaart. Echter in deze plaats niets. We denken dat het er mee te maken heeft dat dit feest specifiek wordt gevierd in plaatsen met Mariakerken.Jammer, maar niets aan te doen.Wel hebben we leuke foto's kunnen maken van medereizigers. Maurice zei: hiephoi de Japanners zijn er weer. Waren ze vroeger nadrukkelijk in groepen aanwezig, nu treffen we meer geindividualiseerde Japanse reizigers aan. Alleen, in tweetallen of als gezin. Wij hebben ze gespot. Evenals een groep jonge reizigers uit Venuzuela in de benedenstad van Cuenca. En op afstand Spaanse busreizigers die een uitstapje maakten. We zullen wel vaker medereizigers vastleggen met onze fototoestellen. Reizigers heb je immers in alle soorten en maten. Net als vroeger tijdens de volksverhuizingen verplaatst de mens zich nog steeds op zoek naar nieuwe verten en dingen die hij nog niet kent. Echter het moderne reizen verschilt wel van het reizen van vroeger. Het verschil met de jaren 80 van de vorige eeuw is bijvoorbeeld al groot. Het reizen is georganiseerder geworden en wordt meer begeleid door alle nieuwe technologische ontwikkelingen. Desalnietemin valt er voor wie wil nog genoeg te zien en te ontdekken. De poorten naar la Vida todo / het hele leven staan open voor wie er doorheen wil gaan.

Tot de volgende keer maar weer,

lieve groeten,

Maurice

Marianne