De vlucht van de kraanvogels

Rustdag in Cuenca.

Vandaag hebben we een rustdag gehad. Dat was ook wel nodig na de vermoeiende reis van gisteren. Meestal verkennen we de dag na de reis de plaats en de omgeving waar we zijn. We zijn naar het benedenstuk van de stad gelopen in het dal. Onderweg kun je makkelijk rusten op een bankje en drinken uit een waterbronnetje waaruit kristalhelder zoet bergwater stroomt. Heerlijk een verademing na het chloorwater in Valencia. In de benedenstad hebben we wat boodschappen gedaan en zijn bij de VVV gaan informeren naar de locale wandelroutes. De benodigde informatie is te verkrijgen via een speciale wandelroute site op het internet. Ondertussen hebben we onze honderste foto genomen voor ons Reisweblog. Van te voren kan je niet bedenken wat voor foto dit zal zijn. je realiseert je pas welke foto het wordt als je hem al genomen hebt. Overigens de internetverbinding die we nu hebben werkt een stuk vlotter dan die in ons vorige hotel. Er zullen nog vele foto's en verhalen bijkomen als het aan ons ligt. Waarschijnlijk laten we onze Apple in St. Francisco USA upgraden zodat we meer Ramgeheugen krijgen. Ook de nieuwste versie van I Life en Snowleopard laten we dan installeren bij de Geniusbar, de Apple computertempel in St.Francisco. Zo slaat onze computer niet vast en kunnen we de rest van de reis onbezorgd fotograferen.

Maar nu even terug naar Cuenca, in de middag hebben we uitgebreid gerust in een van de vele parken die dit stadje rijk is. Trouwens in alle Spaanse steden vind je parken, oases van rust waar je bij kan komen,een verademing in het drukke stadse leven.Naderhand met de pendelbus naar boven naar de oude historische stad waar onze Hostal ligt. Weer gerust en daarna gewandeld, foto's genomen, een leuke trainingsplek voor de Taiji gevonden en tenslotte in de schaduw van de Cathedraal gegeten waarbij de oude man die ons bediende Maurice corrigeerde op zijn Spaanse uitspraak. Eenvoudige zinnen Spaans praten gaat ons overigens steeds beter af. Een van de gerechten die we gegeten hebben was overgoten met een rode saus die zo heet was dat de vlammen uit je oren sloegen. Plaatselijke kruiden zeker zei Marianne.

Nu dat was het weer voor vandaag.

Tot de volgende keer,

Lieve groeten,

Maurice

Marianne

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!